☆b
☆b
@innefableeyescantalk
Normal değiliz,
Kitap, uzmanlar tarafından oluşturulmuş bir sanal dünyada geçiyor sayılır. Bazenleri sanal ve gerçeği birbirinden ayırt etmek çok zordu. Yani bu kitabın anlaşılması zor olduğu manasına gelmiyor tabii ki. Kurgu o kadar zekice planlanmış ki, zihnim kitabın hızına yetişemekte zorlandı.
İlerleyen sayfalarda teknoloji ve yapay zeka hayal edilebilir en üst noktaya kadar yükseliyor. Tüm bunlar o kadar gerçekçi kaleme alınmış ki, kafamı kaldıramadım bile. Yazar, kitabın ana karakteri Manuel'in hislerini, düşüncelerini, yaşadığı çaresizlikleri ve ne yapacağını bilememe duygusunu öyle bir işlemiş ki sayfalara. Sanki siz yaşıyorsunuz tüm olanları. Manuel kendini ararken, düşünmekten vazgeçmezken sorduğu soruları okuyucu da soruyor, tefekkür ediyor. Kitap tam olarak kendisini yaşatıyor ve tesirini üzerinde bırakıyor.
Distopik bir eser zaten,ama bu kitabı yoğun ve zihnen meşgul olduğunuz zamanlarda okumanızı önermem,gerçekten sakin ve kafa dinlediğiniz anlarda akıcılığıyla hemen bitireceğiniz bir kitap
Ve en sonunda Paris’in olduğu yöne baktı; doğduğu şehre, her şeye sahip olduğu şehre… Ne var ki; önemli biri olma arzusu yüzünden hepsini reddetmişti. Artık Fransız olmadığını fark etti. Alman da değildi. Hiçbir şeydi. Evi yoktu, ailesi yoktu ve hak etmiyordu da.
Kalbinde sevgi ve iyilikle başlayan ama güçle lekelenen bir çocuğun hikayesi. Hitler zamanında Almanya’ya ışık tutan bu eserde bir çocuğun küçükken şekillendiren bir hamur olduğunu anlatıyor. Yarı Alman yarı Fransız olan karakterimiz bizzat hitler ile tanışır.Hayatında iyilikten başka şey bilmeyen bir çocuğun insanları gözünü kırpmadan öldürteceği o berbat kişiliğe bürünüşü…
Kendini zirvede sanırken en dipte bulan, bir yere kök salıp bir bütünün önemli bir parçası olmak isterken tamamen yersiz yurtsuz kalan, bu sevgi dolu, masum çocuğun güçlü olma hırsı ve yanlış seçimlerle parçalanan yaşam hikayesi…
Çizgili pijamalı çocuğu beğenmelerin kesinlikle okuması gereken bir eser
