Bir sosyal determinizm. Atina'nın Sokratı kurban ettiğini düşünün. Orta çağ , din ulularını din uğruna yaktı. Bağdat'ta Mansuru, insanı insan üstü kıldığı, tanrılaştırdığı, yani billinmeyene karşı bilineni savunduğu için parçaladılar. Fransızlar ihtilalinde hürriyeti getirenler hürriyet namına kurban edildiler. Çağımızdaki rus ihtilalinin ,öncü kadrosu da ihtilal namına kurşuna dizildiler.
* İkimiz olduktan sonra, bütün bu hüzünler, sıcak bir yakınlaşma için bahanedir.
* İlk yalanı söyledikten sonra bir daha konuşmamalı insan.
* Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım: mürekkeple yazmışlar oysa. Ben, kurşunkalem silgisiydim. Azaldığımla kaldım.
* “Önce Kelime vardı,” diye başlıyor
