İnsan canlısını, üç gurup içinde inceleyebiliriz; Krallar, köleler, kralcılar. Hangi gurubun en aşağılık olduğu kişiye göre değişebilir. Benim nazarımda kralcılardır.
Kralcıların tabiatı hakkında bir kaç kelime eder isek:
Bu üç gurup içinde hayatta kalmak ihtimali en yüksek olanıdır. E tabi yaşamı idame önemli husus. Bu gurubun, şeref, haysiyet, şahsiyet, ahlak gibi mekanizmaları çok fazla gelişmemiş olduğundan, onlara doğal yaşam alanlarında yüksek fayda sağlar.
Uğur ağabeyin, belki de dünyadaki tek hatası, bu canlı türüne muhabbet beslemiş olmasıdır.
Okunmalıdır.
Her kitabı sevmesek de, okuyup bulacağız yolunu
Neymiş efendim Hikmet Anıl Öztekin okunurmuymuş...
Sebebi neymiş?
Karısını açmış!
Puhahahha karısı açmayacağım dedi de adam zorla üzerini falan çekiştirip mi açtı?
Ya da siz adamı kalemine göre mi okuyorsunuz?
Özel yaşantısına göre mi?
Hadi özelini didikledik diyelim,
Hangi yazar sorunsuz?
Hangi insan dört dörtlük...
Ha sekiz sekizlik olsa bile
Toprak Ana - Cengiz AYTMATOV
Ömür sermayemiz bittikten sonra koca bedenimizin bir avuç toprağa sığmasına şaşırmadığımız dibi bu kadar Ömür, yaşanmışlık, umut, hüzün, özlem , mutluluk ve bekleyişin bir kitaba sığmasına da şaşırmamak gerek. 1963 yılında ilk defa neşredilen "Toprak Ana" yı 1969 yılında basılmış olan bu kitaptan özümsemiş olmak kitaba her dokunuşumda toprağa dokunur gibi yılların izini ve yorgunluğunu kitap kurtlarının kemirdiği sayfalarda hissetmek ayrı bir lezzet verdi. Bir yandan kaç nesil biçtiyse de sürüldüyse de bereketinden birşey kaybetmeyen toprak, bir yanda kaç nesil kaç insan okuduysa da yüreğimize bıraktığı hüzünlü ağırlığından ve bilgeliğinden birşey kaybetmeyen "Toprak Ana".(Görseli malesef olmadığından farklı bir görsel kalmak durumunda kaldım. Varlık yayınları)
Yazarın okuduğum ilk kitabı.
Değerli bir gazetecinin makalesinde, kitaptan sitayişle bahsetmesi üzerine okudum kitabı. Evvela yazarımızdan başlamalı..Yazar, ekonomi okumuş olup, Sosyoloji alanında lisansüstü çalışmalar yapmıştır. Aynı zamanda çevirmendir.
İçinde yaşadığımız şu çağda, internet, görsel ve sosyal medya özelinde, teknolojik gelişmelerin Müslüman kimliğimize olan tesirleri anlatılıyor kitapta..Müslüman kimliğimizden ödün vermeden nasıl iyi bir kullanıcı olabiliriz? Dijitalleşirken zarar gören/verdiğimiz Müslüman kimliğimizi nasıl onarabiliriz? Sosyal medyada var olurken neden İslam'ın kaidelerini yok sayıyoruz? Bu gibi soru(n)lar üzerinde duruyor kitap..
"Burası sosyal medya" deyip yaptığımız birtakım yanlışları neden perdeliyoruz?
Düşünmeli..
İnsan Yayınları'ndan çıkan kitap, 158 sayfa.
Son derece faydalı bir kitap..Okunmalı..
Değerli insana tavsiyesi için teşekkür ediyorum.
Üç cisim problemi üçlemesinin son kitabını bitirdim. Öncelikle kitap çok uzundu. Bir de kitapta zaman atlamaları çok fazla var, karakterler ilk iki kitaptan farklı, dolayısıyla hazmetmek için de yavaş yavaş okuyunca okuma sürem çok uzadı. Kitapta bilimkurgu adına ne varsa hepsi mevcut. Fizik, kozmoloji, matematik, kimya, biyoloji… Nereden anlatmaya başlasam… (spoiler içerebilir.)
Öncelikle kitabın adı: Ölümün Sonu. Kitabın sonunda yazarın neden bu ismi seçtiğini anlıyoruz. Oldukça karanlık, karamsar bir kitap. Nasıl olmasın ki? İnsanın (her canlının) en temel içgüdüsü “hayatta kalmak” tır. Birinci kitapta evrende yalnız olmadığımız, ikinci kitapta karanlık orman teorisi ile av ya da avcı olduğumuz anlatılıyor. Ve son kitapta da av olduğumuz…
3 cisimliler bizi avlamaya geliyor. Ama hikaye burda bitmiyor. Daha yeni yeni başlıyor. Duvarabakan projesinin yanına bir kılıçtutan konsepti ekleniyor. Hem bizim hem de 3 cisimlilerin kaderi bu kişiye bırakılıyor. Her iki gezegenin koordinatlarını evrene yayınlamakla görevli bu kişiye kılıçtutan deniyor. Bir müddet barış ortamı olsa da kılıçtutanın değişmesi ile işler değişiyor.
Tabii ki evrende sadece iki medeniyet yok. Milyarlarca medeniyet varken olanlar oluyor. Tabi bu olayların hepsine değinmek zor. Merak edenler okusunlar. Ama zor bir kitap, hatırlatayım.
“Milyonlarca yıllık evrende, milyarlarca medeniyet varken, küçücük dünyamızda milyarlarca insan içinde, biz nelerle uğraşıyoruz?” diye sorgulatan bir kitap. En fazla 80-90 yıllık ömrünüzde sevelim, sevilelim. Bu dünya kimseye kalmaz!
Yıllardır Okunmamış Hasretlere...
İlkbahar yağmurları vuruyordu başımı yasladığım otobüsün camına. Yağmur damlası temas ettiği nokta üzerinden iz bırakıp süzülerek yok oluyordu. Üzerinden kar beyazını atan toprağı yemyeşil çayırlar süslüyordu. Murat Çobanoğlu'nun "dağlar yeşillenmiş, yayla zamanı" dediği gibiydi doğanın tasviri. Kulaklık takmış, otobüsün zor bela
