Mayıs 1981'de bir gece Kim Jong Il, taşradaki lojmanında bulunduğu sırada Sim Chang Wan'ın kalp krizi geçirerek öldüğü haberini aldı.
Bu üzücü haber lider için bir şok oldu.
Sim, ünlü Myohyang Dağı'nda bir turist yolu açmak için ona eşlik etmişti. Liderin bu pitoresk tatil beldesini serbestçe erişilebilir kılma niyetini
İnsan, değer vererek kırılmayı, kırıldığında gönlü alınmadıkça değer görmediğini farkedermiş. İnsan kötü hissettiğinde iyi misin diye soranı olmadığında yalnız kaldığını anlarmış. İnsan bir köşede kendi kendi avutuken büyürmüş. En kötüsü de insan sevilmediğini bildiği insanları sırf kendi sevdiğinden alttan alıyorum sanırken körleşirmiş görmemek için gözünü kapar da tüm duygularını yitirdiğini burnunun direği, kalbi sızlayacak kadar canı yandığında bile ağlayamayınca farkedermiş...
Kendi heykelini yontmaya devam et...
Kendi heykelini yontmak isteyen insan her daim yolda kalmak ve bu meyanda da varmaya değil de yorulmaya talip olmak dinlemek... Kendi heykelini yontmak, insanın suretinden çok siretini, yani ruhu/nefsini yontmayı ihtive eden zahmetli bir yorgunluk ... İnsan kendini tanır ve tanıdıkça çda yontar. Bu anlamda kendini tanımak ve yontmak hakikat insanının iki hayati veçhesi olarak tezahür eder durur..."
"Ahlaksal bir varlık olarak insan, öyle bir anımsama yeteneğiyle donatılmıştır ki kendi sınırlarının farkına yine kendisi varır. Anılar bizi saldırılara açık, acı çekmeye hazır kılar."
" İnsan silmekten korkmam hatta en cesur olduğum konu diyebilirim. Zaman mi geçmiş yıllar mı geçmiş fark etmez . Yeter ki damarıma basılsın çatır çatır silerim. Kendi göz yaşıma bile bakmam ayrıca :) "
Bu hayata ve dünyaya uymuyor bir şeyin tamamlanması, her şey eksilerek var oluyor. İnsan kendi hiçliğinde dinmeyen ve dolmayan bir boşlukla acı çekerek sürükleniyor öylece.