İnsan her an dua halinde.
Gönülden istemenin içinde aşk ve teslimiyet kadar sonsuz bir güven de var aslında.
Sayfa 16 - DESTEK YAYINLARIKitabı okuyor
Dua
Aşkın olduğu gibi, duanın da sözü bırakıp kalbe sığınmada bulunduğunu Yahya Kemal ne güzel anlatmış:
"Kalbi olanın dili yok, dili olanın kalbi yok"
Dua
"Zayıfım, âcizim, kendi kuvvetlerimle hiçbir şey yapamam. Sana sığınmaktan başka çarem yok."
Sonsuz kudrete çevrilen duacının kalbinden çıkan ilk söz, bu itiraftır.
Rabbim seninle benimle bizimle
Bir insan güçlü olduğuna inanmalidir ve rahman olan Allah'ın her zaman her yerde onunla olduğunu bilmeli gelen imtihanlari kabul edip rabbine dua etmeli ve gelen musibetlere bu doğrultuda yüksek sabır göstermelidir ama şifa için her zaman dua kapısına sığınmalidr
Biz niye böyleyiz ya…
Haberde izledim bugün. Bursa’da bir adam kayınpederinin mesleği olan takkeciliği icra ediyor. Kayınpederi vefat etmiş ve vasiyet etmiş sanırım, beni dükkanımın yanına gömün diye. Damat da vasiyeti yerine getirmiş, dükkanın yanına bir mezar yapmış. Kayınpederini de anmak için mezar taşına takke yerleştirmiş. Gel zaman git zaman, mezarlık yaz- kış mevsim değişiminde zarar görmesin diye, damat mezarlığı yaptırmış, vitrin gibi. Rutubetlenmesin diye de delikler açtırmış. Yoldan gelen geçen yurdum insanı da türbe zannedip o deliklerden para atmaya ve dua etmeye başlamış. Takkeci baba koymuşlar adını da. Adam isyanda. Sıradan bir insan bu, türbe falan değil diye… Akıllanmayız biz…
İsra Suresi 11. Ayetdeki düşüncem.
Bugün elime meali aldım, gözlerimi kapatıp rastgele bir sayfa seçtim. Sayfanın en sondaki ayeti okuyacağım dedim ve okudum. Sonra dışarıda birkaç işim vardı, evden çıktım, otobüse bindim ve düşünmeye başladım. Daha önce şu ayeti hiç duydunuz mu?
"İnsan, iyilik için dua eder gibi kötülük için dua eder. Çünkü insan çok acelecidir.
(İsra Suresi, 11. Ayet)
Yani, insan hayır için dua ettiği kadar şerri için de dua eder demek istiyor, değil mi? Bugün ben meal okurken bu ayete denk geldim ve oturup düşündüm. O zaman bir insanın sürekli "kötüyüm, hastayım, hiç iyi değilim, mutsuzum, çok şanssızım, umudum kalmadı" gibi negatif söylemlerde bulunması dua hükmüne geçiyor, doğru değil mi? Ayette bahsedildiği gibi, bu tür sözler de dua yerine geçiyor.
Aklıma şu soru geldi: Hiçbir insan kendi şerri için elini açıp dua eder mi?
Kesinlikle etmez, değil mi?
Etmeyeceğine göre, demek ki ağzımızdan çıkan her söz, her cümle dua hükmüne geçiyor.
Çünkü Rasulullah (s.a.v) şöyle diyorr
"Bela insanın diline bağlıdır."
Kullandığınız her sözcükle bir anlaşma imzalarsınız. Hem kendinizle, hem karşınızdakilerle, hem de tüm dünyayla O zaman ne diyoruz?
"Bir insan gelecekte ne yaşayacağını merak ediyorsa, bugün ne konuştuğuna baksın."
Vesellam...
Güلsüم: Kitaplara Meftun