Tevbe etmek, sebep ve gerekçesi oluştukça vâciptir. Bu durumda tevbe etmemek de, onu geciktirmek de günahtır. Tevbe etmenin sebep ve gerekçesi ise hemen hemen her zaman mevcuttur. Çünkü insanda melekî (meleklere ait olan ve onlarda bulunan) sıfatlar ve duygular yanında, hayvani (hayvanlara âit olan ve onlarda bulunan) ve şeytanî (şeytanlara âit olan ve onlarda bulunan) sıfatlar ve duygular da vardır.
