Zaman geçer, insan öğrenir
Sayfa 55Kitabı okudu
İnsan yolsuz ve yönsüz doğar.
Sayfa 55Kitabı okudu
Hikayesi olan insanın bir anlamı vardır ve hayat da nihayetinde bir anlam arayışıdır.
Sayfa 168Kitabı okudu
Hayatında başka hiçbir şey olmayanlar sosyal medyada kendilerini âlim zannediyorlar
Sayfa 62Kitabı okudu
Kendinize varoluş meselesi yaptığımız dertler, bizimle beraber şu çatı üzerindeki karlar gibi eriyip gidecek ve eriyip giden her şeyin aslında bir buluşma olduğunu çok sonra anlayacak insan.
Sayfa 40Kitabı okudu
Kış, bizlere sadece sessizliği değil, sessizliğin doğurduğu yaraları sarmayı da öğretiyor
Sayfa 67Kitabı okudu
Otoportresini çeken fotoğrafçı da otoportresini yapan ressam da aynı dertten muuzdariptir.
İnsanın kendine öfkelenmesi dünyanın en ağır yüklerinden biri.
Sayfa 112Kitabı okudu
İnsan, kaybedendir ve ömrünü kaybettiğini aramakla geçirir.
Sayfa 168Kitabı okudu
Yaşamak bir kavuşma ve ayrılma silsilesidir.
Sayfa 113Kitabı okudu
Sürekli yanlış arayan gözler bir zaman sonra doğruyu unutur
Sayfa 138Kitabı okudu
İnsanlar artık cennet, cehennem, iyilik, nezaket, hak, hakikat gibi konuları konuşmamızı istemiyor.
Sayfa 120Kitabı okudu
Kalbini açtınız bu kadar acıyla hâlâ nasıl yaşadığını anlayamazsınız
Sayfa 67Kitabı okudu
Zamane çocuklarının her şeyi var, anne babaları hariç.
Sayfa 107Kitabı okudu
Kalbimiz hariç kimse bizden yana olmadı. Kaldık öyle, boyumuzun ölçüsüyle.
Sayfa 97Kitabı okudu