Sevgili Dost,
Her defasında bu iki kelimeyle başlıyorum mektubuma. Çünkü bu iki kelimeden her biri, gücünü diğerinden alıyor. Sevgili olunmadan dost, dost olunmadan sevgili olunmuyor.
Beğendiniz mi.? Ben çok beğendim. Hatta o kadar ki bunu diğer alıntılarımla beraber paylaşmadım. Daha sonra daha sonra diye diye yine erteledim. Ve tuhaftır ki
İnsanlar eğriliği, eğrilik yapmak korkusundan değil, eğriliğe uğramak korkusundan ayıplarlar. Eğrilikse, kendimize yararlı olan, kendi işimize gelendir.