Ah Atticus... Sana söyleyebileceğim o kadar fazla şey, minnet duyacağım o kadar çok an var ki. Bunları saysam da bitmez, bitmeyecek. Bu yüzden, bunları okuyacak olan güzel insanlar için saklıyor ve Atticus'taki o yüz gülümseten güzelliği kendileri deneyimlesin istiyorum.
Aslında, bu bir çeşit inceleme değil de Atticus Finch gibi güzel bir adamı hayatıma kattığı için Harper Lee'ye bir teşekkür. Evet Atticus Finch var ve oturduğu o koltuğunda, kitaplarını okurken gözlüklerin arkasından bize her baktığında bize daima doğruları gösteriyor olacak. Duruşu, bakışı bile bir öğreti, bir ders olacak. Her umudumuzu yitirdiğimizde, her yolumuzu kaybettiğimizde danışacağımız kişilerden biri olacak. Harper Lee, o hepimizin aradığı 'insan' tanımını Atticus Finch ile gösterdi bana ve bu konuda ona gerçekten binlerce kez teşekkür etmek istiyorum. Arayışında olduğum bu duyguları bana hissettirdiği, yaşattığı için...
Her neyse... Beklemeden okumanızı tavsiye ederim efendim. Hele, birilerinin ayakkabılarında dolanmayı beceremiyorsanız, gerçekten dünyaya sadece kendi perspektifinizden bakıyorsanız burası sizin uğrayabileceğiniz birkaç güzel duraktan biri olacak. :)
"Sen zencileri mi savunuyorsun, Atticus?"
"Elbette savunuyorum. Zenci deme, Scout. Bu kabalıktır."
"Okulda herkes öyle diyor."
"Bundan böyle, o herkesten bir kişi eksilecek."