KOKU – VAROLUŞÇU BİR İNCELEME #1
Ana karakterimiz, toplumun bir parçası olarak kabul göremeyen, kimliksiz ve dolayısıyla özne-nesne ikileminden çıkamamış bir yarı-insan modelidir; tıpkı “Mr. Nobody” filmindeki karakterin diğer çocuklardan farklı olarak melek tarafından unutularak (görülmeyerek) dünyaya gelmesi gibi. Kendisine bahşedilen tek yetenek -daha doğrusu bir anomali-
Hüseyin Rahmi Gürpınar'ın okuduğum 3. kitabı oldu.
Doğrusunu söylemek gerekirse ilk başlarda nedense sıkıldım ama bırakmak istemedim biraz ilerledikten sonra ise kitap beni sardı iyice merak uyandırdı bir an önce sonuna ulaşmak istedim ve büyük bir ilgi ile devam ettim iyi ki de devam etmişim dedirtti bana.
Hüseyin Rahmi Gürpınar, 'Efsuncu Baba'
140 syf.
10/10 puan verdi
"Sıra yaşamı mutlu kılanın ne olduğunu açıkça görmeye geldiğinde, ışık el yordamıyla aranır"
Seneca
Bauman'ın bu eseri uzun bir giriş bölümü, sonrasında üç ana bölüm ve son sözden oluşmaktadır. Kendim için tanımlayacak olursam bu kitap "Büyük bir eserdir." Tekrar okuyacak olduğum bir eser olmasına rağmen bu defaki okumadan
Özgürlük güzel şey be kardeşim...
Sürükleyici ve çok etkileyici bir kitap. Beğenerek okudum ve bir çok yerinde empati kurarken gözlerim doldu. Afganistan’ın modernleşen dünyaya ayak uydurmaya çalışırken hiç beklenmedik bir anda ülkede devrim olması ve insanların hayatlarına yabancı kalması olayı... Dini kullanıp insanlar üzerinde hakimiyet kurma, yasakları kendisi dışında herkes için geçerli kılma vs. Belki de yaşadığımız coğrafya da buna benzer olayları çok sık duyduğumuz ve Suriye olaylarına da şahit olduğumuz için bu kitap bu kadar etkiledi beni. Ülkenin Sovyet Rusya tarafından işgal edilmesi sonrasında Taliban’nın ülkeye hakim olması ve ülkenin ülke olmaktan çıkması. Yazarın beğenmediğim yanı ise bunca olay içerisinde ABD’ye değinmemesi ve onları bu olaylar yaşanırken bir kurtarıcı gibi görmesi oldu. Taliban denilen örgütü finanse eden, sonra ikiz kuleleri bahane edip Afganistan’ı bombalayan yine ABD’den başkası değildi. Sonuç olarak Afganların da dediği gibi “Zendagi Migzara” yani hayat devam ediyor. Evet hayat devam ediyor ama kimisine insan onuruna yakışır bir şekilde kimisine de yaşarken ölmeyi öğretecek şekilde...
EDEBİYAT ÜZERİNE BİR KARŞILAŞTIRMA
HAYVAN ÇİFTLİĞİ (GEORGE ORWELL)- KOYUN MASALI
(SABAHATTİN ALİ )
İki kurguya da baktığımız zaman içerik ve olaylar neredeyse aynıdır. Tarihlere baktığımızda da Hayvan Çiftliği’nin 1945 yılında, Koyun Masalı’nın ise 1946 yılında basıldığını görebiliriz. Sabahattin Ali okumayan, onu tanımayan insanlar bu iki kurguyu da okuduktan
64 syf.
9/10 puan verdi
Aforizma kitapları okumayı çok sıkıcı bulurum normalde... Ancak bu kitabı çok sevdim. Wilde'ın aristokrat kesimi eleştirdiği sözlerin çoğunlukta olduğu bu kitap oldukça ince, tek oturuşta bitirmeniz muhtemel... Tabii bunun dışında sanat, ilişkiler, adaletsizlik gibi önemli konulara da değiniyor. Sanırım bu kitabı sıkıcı olmaktan kurtaran en önemli şey, yazarın günümüzde geçerliliğini koruyan birçok şeye değinmesi. En çok beğendiğim alıntılardan birisi şu oldu:
"Bana göre, sabah erkenden kahvaltısını yapıp şehre gidip treni yakalayan, ticaret âleminin tozlu, kasvetli atmosferinde kalan, akşam evine dönüp yemeğini yedikten sonra uykuya dalan işadamının hayatı kadırga kölesininkinden beterdir —zincirleri demir değil altındır o kadar."
Modern kölelik daha iyi anlatılamazdı...
