İnsanları eleştirmeye gelince nasıl da zulümkarız...
Oysa iki dakika düşünüp tekrar baksak , neler yaşamış neler görmüşler , ne acılar çekmiş , neler biriktirmişler...
Ama böyle düşünmek zor geliyor bize. Alışmışız kesin hüküm vermeye .
Halbuki baksanız gözlerinin içine ne kederler ne gamlar ne tasalar ...
İnsanlara bakın onları bir kitap gibi okuyun . Görün ne deneyimler ne tecrübeler var.
Yılların vermiş olduğu yorgunluğunu okuyun...
İnsanları olduğu gibi bütün yaşanmışlıklarıyla, bütün duygularıyla sevin .
Şikayet etmenin kime ne faydası var.
Sevin ... Herşeyi ile sevin ...
Sevgiden âla ilaç mı var bu dünyada..
Kuşu öldü diye küçük bir çocuğa taziyeye giden bir Peygamber (s.a.v.) fani bir dünya uğruna, acı çeken insanlara karşı kör, sağır, dilsiz bir ümmeti olduk..
Babamla olmayan aramı mı düzelteyim, onunla bozulan aramı mı iyileştireyim? Kendime mi odaklanayım, insanlara enerjik mi görünmeye çalışayım, kafam hiç karışmıyormuş gibi mi yaşayım, uykumu düzene mi sokayım... Bilmiyorum..
Çok haklısın, reis.
Yeni ahitte dört geçerli İncil yazarı var. Tanrının dört kez, İsa'nın öyküsünü anlatmak ve onu insanlara yazılı olarak iletmek istediğine kim inanır?
Baruch Spinoza
kelimelerin yetmediği zamanlar vardır. hiçbir şey yapmazsın, konuşmazsın, duymazsın. sabahları acı ile uyanmazsın, geceleri ağlayarak uyumazsın. yetmeyen hiçbir şey için kızamazsın. kendinle barışıp, insanlara küsersin. belli bir süre sonra, canından can olan insanlar arkasını dönüp giderken, arkasından el sallarsın, haberi olmaz. nasılsa herkes bir gün gidecek gerçeği ne kadar keskin değil mi? değil. kapın hâlâ açıkken hiçbir şey yeteri kadar keskin değil. kelimeler bu yüzden yetmez
"Ben aşktan daima kaçtım. Hiç sevmedim. Belki bir eksiğim oldu. Fakat rahatım. Aşkın kötü tarafı insanlara verdiği zevki eninde sonunda ödetmesidir. Şu veya bu şekilde… Fakat daima ödersiniz… Hiçbir şey olmasa, bir insanın hayatına lüzumundan fazla girersiniz ki bundan daha korkunç bir şey olamaz." İyi ki doğdun Ahmet Hamdi Tanpınar