“Bir şeyden kaçacaksanız çocuklar , yılandan, akrepten, aslandan kaçmayın da , nefsinizden kaçın , içinizdeki hırslardan, kinlerden, öfkelerden kaçın. Nihayet bu gelincik de , şu akrep de size nefsiniz kadar zarar veremez. Kişi kendisi için neyin daha zararlı olduğunu iyi bilmelidir. Dünyadaki bunca bunalımların, kavga ve dövüşlerin sebebi dosdoğru olamayan kendi nefislerimizdir. İnsanoğlu hasetle, hırsla, açgözlülükle bakmayı terk edip sevgiyle bakmayı öğrenmedikçe sancılanmaya devam edecektir. Sancıyı tedavinin yolu da yine sevgiyi aramak , yaşamak , uygulamakla mümkündür. Bakın şu akrebe , - o sırada kayanın üzerinden avucuna aldığı akrep kolundan ilerleyip omzuna yerleşti- sevgiyle yaklaştığınızda sizinle nasıl da dost oluyor . Siz onu severseniz, o da sizi sever . İnsan , sevginin çiçeğiyle açarsa toprak olup onu başında taşıyacaklar çok bulunur. Gönül gözüyle bakmasını bilirseniz, varlık aleminin gerçek suretlerini görürsünüz. Ve o suretler içinde kine bulaşmış, kötülüğe alışmış, sevgiden uzaklaşmış insandan daha çirkin , daha tehlikeli ve daha kötü olanı yoktur.”
Sayfa 424Kitabı okudu
