Caner Aktaş
@insanoglu_humanbeing
Beşerden ADEME
Eğitmen / Danışman
İzmir
1978
22 reader point
Joined on August 2020
Sevgi
İçimdeki çöplükte sıkışan gazlar en ufak kıvılcımla öfke bombaları olarak parlıyor ve patlıyordu en yakınımdaki insan formuna. Tüm geçmişimin intikamını almak için şuur altımın seçtiği günah keçisiydi o, ve eğer o keçiyi uçurumdan atarsam günahkarlarımdan arınıp var olma savaşımı kazanacak ve rahatlayacaktım güya. Ne varki her patlamada içimdeki kör ve karanlık kuyum derinleşiyordu ölesiye.
Sonra bir kedi gördüm kuyunun başında bir şeyler mırıldanıyordu kendi lisanınca, yanına vardım kulak verdim, ellerime dolandı belliki karnı açtı, sana vereceğim bir şeyim yok dedim ve sadece başını okşadım. Gene de teşekkür eder gibi gözlerime baktı, baktı, baktı ve sessizce uzaklaştı. O bakışları içime işlemişti ve "sana vereceğim bir şeyim yok muydu gerçekten" diye ceplerimi yoklarken buldum kendimi, derken teyze balkondan çocuğuna seslendi "sevgi, hadi gel içeri"...
biriciksin
Yetişmeye çalışıyorumdum her şeye, geç kalmamaya, kaybetmemeye, yakalamaya, her şeyin ardından bakan olmamaya. Kıyaslayandım her şey ve herkes ile kendimi, benden daha iyisini bulurlar diye elde tutup bırakmamaktı tek çözümüm ve tek çıkar yolum. Yani her şeyi, fani bedenim ve fani sahip olduklarım veya olmadıklarımla tartıp yetememe çukurumda debelenip durarak bırakmama illizyonumdan yaşıyordum. Yetersiz olduğum, yetemeyen olduğum kabulüm her yerde beni yakalıyor ve yetmediğim yetemeyeceğim kehanetimi gerçekleştirdikçe de hortlayan öfkeme kurban ettiklerim ile rahatlarken kendi ebediyetimi kurban ettiğimin farkında bile değildim.
Biliyorum, hissediyorum ve görüyorum artık, ben evet bizzat ben biricik ve eşsizim, benzerim de yok benden daha iyisi ya da daha kötüsü de.
Evet varım ve iyiki varım, ebediyete açılan kalbim ile varım.
Bunca şeyi yaşamamış olsaydım anlayamazdım anlamaktan çok öte idrak edemezdim ebedi eşsiz ruhumun tekamül yolculuğunu.
Biliyor musun? Biliyorum bilmek yetmez diyorsun evet, bilmekten öte bir şeyler lazım eşsiz olduğuna uyanman için, ne varki uyansan da uyanmasan da sen de eşsiz ve biriciksin...
Gül
Haklısın, her şey üstüne üstüne gelirken nasıl gülü anıp da gülecek ve gül kokacağım diyorsun. Nasıl olacak bunca şeye rağmen taş atana gül atmak, nasıl olacak hakkımı hakkın sahibine bırakmak diyorsun biliyorum. Sen gül tomurcuğunu kalbine ekmeye devam et, çünkü güldükçe gülistana yaklaşacaksın. İşte o zaman anlayacaksın kendinden çıkmadıkça kendine iyi gelmediğini, kendi dertlerinin çukurunda kalmak yerine gül olup güller saçtıkça kalbinin sevinç dolduğunu.
Gül'ü andıkça, kalbinin atışındaki "haklıyım" tamtamları yerine tarifsiz sevinci görecek ve gül koktuğunu anlayacaksın...
Reader Follow Recommendations
Varsın
Kimseler seni görmese de görülmeye layık olduğun için buradasın, çünkü sen varlığı yokluğundan kıymetli olansın, çünkü sen kıymet verilip eşsiz var edilensin o yüzden var edenin biriciği bir tanesisin, çünkü sen varlığından sevgi ve iyilik umulansın...
İstemem
Bir ateş yakacaksa beni kalbimden,
Senin aşkının ateşi yaksın,
Senden gayrı başka bir aşkla kül olursa kalbim,
Bu kalbi istemem, ateşi istemem, koru istemem.
Seni göremediğim vahalar bedevilerin olsun,
Ben senin çölünü isterim, suyu istemem.
Sana çıkacaksa durmaz yürürüm,
Sonu sen çıkmayan yönü istemem, yolu istemem.