Sabitlenmiş gönderi
Demek hayat böyle iki adım ilerisi bile görülmeyen sisli ve yalpalı bir denizdi. Tesadüflerin oyuncağı olduktan sonra ne diye bir irademiz vardı? Kullanmadıktan sonra göğsümüzü dolduran hisler ve kafamızda kımıldayan düşünceler neye yarardı? Yaşayışımıza ve etrafımıza şekil vermek arzusuyla dünyaya gelmekten ise hayatın ve muhitin verdiği şekli kolayca alacak kadar boş ve yumuşak olmak daha rahat, daha makul değil miydi?
Okur Takip Önerileri
kaburgalarından fazlasını çatlatmışlardı
kimi zaman tek yapmanız gereken insanlara doğruyu söylemek. size inanmıyorlar. sonra da sizi rahat bırakıyorlar