"Karşında duran güzelleşiyor.Baktığın her yerin ve her şeyin rengini değiştiriyorsun.Sonra gülümsüyorsun, çiçek yağdırır gibi..Uzanıp dokunuyorum.
Ve o an, avuçlarım şiirler ile dolup taşıyor, parmak uçlarım güzelleşiyor.Cebimde ise nereye gittiğini dâhi bilmediğim iki tren bileti.
Bugün özgürüz sevgili..
Tıpkı gökyüzünde ki kuşlar gibi..."
Türküler söylerdik,
Aynı sesten, aynı yürekten, aynı telden.
Dağlara biz vermiştik morluğunu,
Henüz böyle yağmalanmamışken gençliğimiz.
Ne gün batımı ölümlerin üzüncüne,
Ne tan atışı doğumların sevincine.
Ey! Bir elinde ebeler koşturan doğa,
Bir elinde mezarcılar yaratan
Bu seslenişimiz yalnızca sana
Ölmesine ölüyoruz ya
Sevmesine seviyoruz ya seni
Bitmedi sürüyor o kavga
Ve sürecek
Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek.
Saltanatlar, saraylar çöker
Bu kan susar bu zulüm biter
Leylaklarda güler,
Menekşelerde açılır üstümüzde
Bugünlerden geriye
Bir yarına gidenler kalır,
Bir de yarınlar için dövüşenler.