İntihar etmiş ama “başarılı” olamamış bir adamın; hem onu intihara sürükleyen geçmişini, hem de intiharından sonra yeniden mutlu olmaya çabalamasını okuyoruz.
Kolay okunan bir kitaptı. Tavsiye ederim. Üzerine düşüneceğiniz, kendi hayatınızı gözden geçirmek isteyeceğiniz epey cümle vardı.
Karamsar başlasa da bir umut tohumu bıraktı kalbimde..
Yaşamınız da aldığınız kararlara yönelik başka tercihler yapsaydınız nasıl bir hayatınız olurdu
Hayatımız her zaman seçimler üzerine kuruludur. Ve bu seçimlerin sonucundan kaçmak da imkânsız. Verdiğimiz kararların her zaman bir sonuçu vardır ve bunlar bazen pişmanlıkları getirebilmektedir.
Burası "pişmanım" denilen olayları farklı kararlar alınmış olsaydı sonucunun ne olacağını gösteren bir kütüphane: #geceyarısıkütüphanesi
Akıcı dili olan, konusuyla merak uyandıran, kopamacağımız bir kitap. Aslında kurguya dayalı kişisel gelişim kitabı gibi de diyebilirim.
Konusu; Nora Seed, hayatından hiç memnun olmayan, kendini değersiz ve yetersiz hisseden bir kadındır. Hayatındaki tüm seçimlerin yanlış olduğuna ve hiçbir şeyi doğru yapmadığına inanır. İntihar etmeye kalkışır ve kendisini tüm pişmanlıklarının sonucu ile karışlacağı, yaşamak isteyeceği hayatı arayacağı 'Gece Yarısı Kütüphanesinde' bulur.
Yaşamak istediği hayat hangisi?
Bu sorunun cevabı için kitabı okumaya davet ediyorum sizi...
Kitap New York'tan Buenos Aires'e giden bir yolcu gemisinde geçiyor. Bu gemide 7 kez dünya şampiyonluğu kazanmış Mirko Czentoviç, sıradan bir satranç oyuncusu olan anlatıcı ve Dr. B bulunmaktadır. Biz bu kitapta Czentoviç ile Dr.B 'nin yolcu gemisinde bir araya gelmesi ve heyacanla süren oyunlarının hikayesini okuyoruz.
Stefan Zweig, Nazi Almanya'sından Brezilya'ya kaçmak zorunda kalmış ve bu kitabı tamamladıktan kısa bir süre sonra eşiyle birlikte intihar etmiştir. Bu kitap, yazarın son eseridir.
benim için kitapların mevsimleri vardır ve intihar dükkanı yaz mevsiminde okunacak bir kitap değildi. yine de bu ön yargımı kırmak için elimi attım. yazarın ölüm ile ilgili aforizmalar kasacağını düşünmüştüm fakat ölümü o kadar normal bşr çizgiye oturtuyor ki tüylerim diken diken oldu okurken. markete gittim, iki tane ekmek bir de kendimi asacak bir ip aldım havasında yazılmış. beni ölümü bu kadar normalize etmesi çok etkiledi. insanlara intihar etmeleri için araç gereç satışı yapan bir dükkanın ailenin en küçük çocuğu ile nasıl bir değişime uğradığını görüyoruz. yazar bunu yaparken de bir karikatürist olmasının getirdiği mizah yeteneğini kullanıyor. yer yer güldüğüm zamanlar oldu kesinlikle. vincentın boğazına bıçak dayayıp ağzına krepler sokuşturması beni cidden koparttı. kitabın sonunu aslında aşağı yukarı tahmin edebiliyordum ama yine de "lan..." dedim. okunmasını kesinlikle tavsiye ettiğim bir kitap ama 'aklınızı ve kalbinizi sağlam tutun.'
Ona Kadar Say
Uzun zamandır gerilimi doruklarımda hissedeceğim bir eser okumadığımı fark ettim ve hemen İsilişık'ın bu muhteşem eserine uzandım.
Mabel, İngiltere'de yaşayan bir adli muhabirdir. İngiltere'de belirli aralıklarla yaşlı insanların kaybolması, hiçbir şekilde sonuçlanmamaktadır. Mabel, bu işin peşine düşer ve çeşitli araştırmalar yaparak, polislerle işbirliği yapar. Sonunda, bu vakayı mükemmel bir şekilde çözüp adını duyurur.
Ancak, Mabel çok yakın birinin ölüm haberini alır almaz Türkiye'ye döner. En yakın arkadaşı, adeta kardeşi gibi gördüğü kuzeni Beliz ölmüştür. Mabel, bu ölümü bir türlü kabullenemez ve zamanla Beliz'in çizimlerini ve yazdığı notları inceler. Bu notlar ve çizimler arasında, sadece ikisinin anlayabileceği türden ipuçları bulur.
Bu bir cinayet mi, yoksa intihar mı?
Mabel, bu işin içine girdikçe anlam veremediği karmaşık ve esrarengiz olaylarla karşılaşmaya başlar. Teyzesinin hastalığı, geceleri duyduğu ürpertici sesler, vücudunun aniden kaskatı kesilmesi ve daha birçok bilinmez soru, Mabel'in zihnini sürekli meşgul eder. Her adımda, kendini daha derin bir gizemin içinde bulur.
Kitap, daha ilk sayfalarında beni mükemmel bir şekilde içine çekti. Çünkü fazlasıyla zekice kurgulanmış bir hikayeydi. Sona doğru, kendi kafamda sonucu tahmin ettim ve "Kesinlikle böyle sonuçlanacak," diye düşündüm. Ancak, hiçbir şey göründüğü gibi değildi. Perdenin arkasında daha fazlası ve daha fazla tüyler ürpertici olaylar vardı. Fazlasıyla keyif alarak ve merakla elimden düşürmeden okuduğum bir eser oldu. Bu tarz kitapları okumayı sevenler mutlaka şans vermeli.
Kızıl Sarmaşık
Elime aldığım andan itibaren beni derinden etkileyen ve her duyguyu yoğun bir şekilde hissettiren muhteşem bir eser okudum! Sayfaları öylesine hızla çevirdim ki, ne zaman bittiğini bile fark etmedim. Kitaba o kadar bağlandım ki, hiç bitmesin, sona gelmeyeyim istedim.
Leyla Emirsoy
Eren Karahan
Leyla, küçük yaşta annesini
