 Çünkü insan, başkasının gölgesinde yaşamaya razı olduğunda, kendi varlığının sınırlarını önemsemeyip, o kişinin şeklini almak,
kabına sığmak zorunda kalır. Bu bir nevi yok oluştur.
Ayrılmak bir solucanın ikiye bölünmesi gibidir, her iki parça ayrı ayrı yaşamaya devam eder, bir zamanlar tek parça değilmiş gibi, tanımaz birbirini parçalar .
Seven, doğuran, ümit eden, binlerce defa düşüp yeniden ayağa kalkan, eğilen ancak yenik düşmeyen kadınlara…
Okur Takip Önerileri
Bir insan, ruhunun diriliği için hiç bir zaman başka bir insanoğluna güvenmemelidir
Evet, insan her şeyi unutarak yaşayabilirdi ama her şeyi hatırlayarak yaşayamazdı
