Bütün evler, bütün kıyafetler, tarzlarını kendimiz belirleyemediğimiz zaman bile birer sığınak, birer vitrin, birer yatırım, birer sıvadır. Konutlar ve giysiler ipuçları ve tuzaklar barındıran kümeler, yani başkalarıyla iletişim kurmak için araçlardır. Bu bakımdan, bu “dilleri” salt işlevci bir açıdan okumak şunun farkına varmaya yetmez: Kuşkusuz birtakım faydaları olan bu nesneler, tıpkı daha pek çok araç gibi ayrıcalıklı olmanın da işaretidir.