Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
İlay
İlay
@irayu
“Ölümü umursadığı yoktu ama yaşam çok şey demekti.”
️️
Gazi Üniversitesi Hukuk Fakültesi
28 okur puanı
Ocak 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Kitaba başlarken açıkçası çok büyük beklentilerim yoktu, uzun bir süre içinde de okumuş olduğum kısa bir kitap oldu fakat son sayfalara geldiğimde beni çok şaşırttı. Genel olarak üç kardeşin büyüme savaşında ebeveynlerinin etrafında şekillenen kimliklerini okuyoruz, ortanca çocuk Benjamin’in gözünden her bir karakteri görme imkanımız oluyor sonlara doğru Benjamin’in karakter tanımlarına neden güvenmeliyiz şeklinde bir düşünce belirmedi değil aklımda yine de asıl konu çocukluğun masumluğuna yetişkinlerin düşürdüğü gölge, büyük travmalar yaşamamış olduğunu düşündüğüm her çocuk için tekrar düşünmeye itti beni. Kitabın sonuna ulaştığınızda keyif aldığınızı fark ettiğiniz eserlerden olduğunu düşünüyorum, şimdiden iyi okumalar
Kitap üçü yalnızca görsellerden oluşan yedi farklı denemeden oluşuyor. Başından itibaren “görme” eyleminin, gören öznenin, görülen nesnenin ve nesneyi ortaya koyanın zaman içerisinde hangi motivasyonlarla ve nasıl bir süreç ile son haline evrildiğini gözlemliyoruz okuyucu olarak. Özellikle sanat eserlerinden aldığımız hazzın yanında farkındalığımız olmadan duyduğumuz sebebini de tam olarak anlayamadığımız rahatsızlıklar denemelerde basamaklı olarak yüzümüze çarpıyor.
Kendi açımdan bu görüşlerin çoğunluğunu benimseyip kitapta birçok kısmın altını çizdim, biraz da sanatın karanlık tarafıyla yüzleşmek isteyenlerin görme’nin gelişim sürecini ortaya koyan bu eserden keyif alacaklarını düşünüyorum. Şimdiden iyi okumalar dilerim
Haruki Murakami'den okuduğum 5. eser oldu Sahilde Kafka. Özellikle şunu söylemek istiyorum ki Murakami inanılmaz dünyalar inşa eden bir yazar benim için. Kitaplarını okurken fizikötesi durumların çok azını yadırgıyorum, hatta bir noktada doğal durum bunlarmış gibi geliyor diyebilirim. Sahilde Kafkada 15 yaşında birçok anlamda vaktinden önce olgunlaşmak zorunda kalmış bir genç olan Kafka Tamura ve 60 yaşında olan fakat bir çocuk olarak kalmak zorunda kalmış Nakata'nın hikayelerini okuyoruz, ben sabırsızlıkla bu hikayelerin ufuk çizgisinde birleşmesini bekledim, bu açıdan çok hızlı okuduğum bir kitap oldu. Kitapta toplumsal ahlak açısından rahatsız edici unsurlar bulunmasında rağmen Murakami olasılıklar üzerinden bir anlamda okuyucunun kendisini rahatlatmasına izin vermiş. Yalnızlık olgusunun birçok çeşidi üzerine düşündürten bir eser oldu benim için, açıkçası keyifle okudum fakat herkesin aynı şekilde zevk alarak okuyacağını düşünmüyorum maalesef. İlk incelememi de Sahilde Kafka ile tamamlamış bulunayım, okuyacaklara şimdiden keyifli okumalar diliyorum :)
