Kitaptaki karakterlerde bu kadar kendimi bulmayı beklemiyordum. Önce Raif'in kendini herkesten sakındıktan sonra boşanırcasına akan duygularını ilk aşık olduğum zamanki bene benzettim. Sonra küçük yaşta babasını kaybedip ataerkil toplumun eşitsizliğini gözlemleme fırsatı bularak feminist olmuş Maria'da kendimi gördüm.
Aşk hikayesi kısmı ise biraz farklı. Ben benim kafamda düşünen birini bulmadığım sürece evlenemeyeceğimi kafama koymuştum ve hiç evlenememe ihtimaliyle barışmıştım. Ancak yeryüzünde kafama göre biri olmadığını düşünmüyordum. Denk gelememe ihtimalimiz olduğunu düşünüyordum.
Bir de yalnız olmak ile ilgili düşüncelerimiz farklı. Ben yalnız kendimle olmaktan da keyif alıyorum. Tek başıma bir şeyler yapmak, müzelere, sinemaya gitmek hayatın anlamsızlığından kaynaklanmıyor benim için. Kendi iç sesimi dinleyebilmemin yolları. Paylaşmak da güzel, çoğu zaman aldığım zevki katlıyor kafa dengi biriyse ancak kendimle, düşünce ve duygularımla başbaşa kalmak da çok güzel. Kendi arkadaşlığından keyif almalı kendi ile barışık bir insan diye düşünüyorum.
