Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

İrem

İrem
@iremalbyrk
Wattpad hesabım: the_albyrkirem
"Şimdiye dek yaptığım her şey...” "Hepsi bir iş bulabilmek için çırpınmak uğrunaymış."
Reklam
Artık sonu olmayan bir yolda yürüyor veya beton bir duvarı boş yere itiyor hissine kapılmak istemiyordu.
"Geçen bunca zaman sadece bu saçma sapan hale düşeyim diye yaşanmış. Hayatımın böylesine gülünç hale geleceğini asla tahmin edemezdim."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Gelecekte önüne her ne çıkarsa çıksın üstesinden gelebileceğine dair güveni tamdı. Ne var ki bir işe giremedi."
"Sadece denedim. Yeteneğim olup olmadığı konusunda endişelenmek yerine kendimi yazmaya adadım. Bir kereliğine de olsa böyle yaşamak istemiştim çünkü."
Reklam
"Ancak çoğu zaman başkalarını düşünmekten asıl kendimizi düşünemez hale geliyorduk. Ondan bundan bahsederek kendimizi konuşmaya zorlarken birdenbire bomboş hissediyor, bir an önce bulunduğumuz yerden çıkıp gitme isteğiyle sarmalanıyorduk."
"Youngju hayatın doğru cevaplara sarılarak yaşamak, kimi zaman o cevapla çarpışıp, o cevabı deneyimlemekten ibaret olduğunu biliyordu. Derken bunca zaman boyunca kucakladığımız doğru cevabın aslında yanlış olduğunu fark ettiğimiz an gelirdi. O zaman, tekrar bir başka doğru cevaba tutunup yaşamaya devam ederdik. İşte bu bizim küçük, sıradan yaşamımızdı. Böyle böyle doğru cevaplarımız sürekli değişime uğrardı."
"Youngju başkalarının duygularını böylesine benimsedikten sonra kitabı kenara koyduğunda, yeryüzünde yaşayan herkesi anlayabileceğini düşünürdü."
"Doğrusu bunca zaman tek başımaydım ama artık o kadar ıssız kalmama gerek kalmadı, senin sayende."
“İnsan en nihayetinde bir ada değil midir? Bir ada kadar tek başına, bir ada kadar kimsesiz. Öte yandan tek başına ve kimsesiz olmanın aslında tamamıyla kötü olmadığı fikri kuşatıyor beni. Zira tek başına olmak beraberinde özgürlüğü getirdiği gibi, kimsesiz olmak derinlere inmemize olanak sağlar."
Reklam
"Hiçbir şeyi önemsemediği zamanlar yapacak işi yoktu, umursamaya başladığındaysa işlerin sonu gelmek bilmemişti."
“Ne kadar acı çektiğimi söyleyememenin adaletsizliğiyle her gece ağlamıştım."
"Artık bir alanı sevmesi, kendini huzurlu hissedip büsbütün olduğu gibi var olabilmesi, kendini dışlamadan kabullenebilmesi, o alanda kendine değer verip sevmesi gibi niteliklere bağlıydı."
İşte biz geleceği böylesine az görürüz, evrenin büyük Yaratıcısı'ndan umut kesmememizi, ona her zaman güvenmemizi gerektiren birçok şey vardır. O, yaratıklarını hiçbir zaman sonsuz bir umutsuzluk içinde bırakmaz, en kötü durumlarda bile onların şükretmesini gerektirecek birtakım yönler vardır, kimi zaman kurtuluş umduklarından da yakındır; üstelik yıkımları olarak gördükleri durumun ta kendisi, onların kurtuluşuna giden yol olabilir.
Sayfa 276 - YKYKitabı okuyor
İnsan duyguları değişen olaylarla nasıl gizli, bambaşka bir akış kazanıyor! Bugün sevdiğimizden yarın tiksiniyoruz; bugün aradığımızdan yarın kaçıyoruz; bugün istediğimizden yarın korkuyoruz; korkudan titriyoruz üstelik.
Sayfa 178 - YKYKitabı okuyor
1.091 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.