DEVLET VE BEN
Bir devlete benzetiyorum kendimi.
İşim gücüm bitmiyor.
Bir türlü yerleşemiyorum odamda.
Her istediğim kitabı alamıyorum.
Plânlar içinde geçiyor ömrüm,
Başlayıp tamamlayamıyorum.
Bir devlete benzetiyorum kendimi.
İçimdeki hükûmetin gidişini anlamıyorum.
Yıllar ötesini düşünür düşünmez
Hemen mesud ve zengin oluyorum.
Nedense geçmiş günler unutuluyor.
Tarih kitabı gibi hatıra defterlerimi okuyorum.
"...çünkü ayık kalma sebebimi kaybetmiştim."
"Neyi kaybettin? Paranı mı? Hokey kariyerini mi? Normal bir hayat yaşama isteğini mi?"
"Sen, Lana. Seni kaybettim."