İREMMNUR VAROL
İREMMNUR VAROL
@iremamaokur
İstanbul
İstanbul
64 reader point
Joined on May 2023
Okuma Hedefleri
MİKADO’NUN ÇÖPLERİ
Bir kadın, bir erkek, iki yabancı…
Karlı bir kış gecesinde eve dönen adam, kadın ve kucağında çocuğunun sokakta kaldığını görür ve onları evine davet eder. Kadınla adam koyu bir sohbete başlarlar. Aklınıza gelebilecek her şey üzerine konuşurlar. Aslında ikisi de birbirlerinin umrunda değildir. Sadece kendi dertlerini anlatmak isterler. Geceden sabaha kadar sürer bu sohbet.
Kitabı okurken hiç sabah olmasın, hep konuşsunlar istedim. Çünkü o kadar özlemişiz ki yargılanmadığımızı bilerek konuşmayı. Bu özlemimizi biraz olsun gideriyoruz bu eserde.
Eserin dili o kadar sade ve akıcı ki bir çırpıda okunup bitirilebilir. Aynı zamanda içeriğindeki toplum ve ahlak eleştirilerini okurken yer yer durup düşünüyoruz.
”O günden beri, ne zaman şöyle mutluluğa benzer bir şey duyacak olsam, bakalım bunun kaşıntısı nerden başlayacak diye beklerim. Beklediğim de gelir başıma.”
”İnsanlar içlerini döktükçe uzaklaşıyorlar birbirlerinden.”
”Bense kendimi öylesine anladım ki, bıktım kendimden. Hani sabahları ilk cıgaramı içtiğim zaman diz kapaklarımdan başlayan sarhoşluğun ne kadar süreceğini bildiğim gibi, içimde olup bitenlerin tümünü biliyorum. Tatsız bir şey bu… Her gün aynı deneyi yapan budala bir bilgin gibiyim. Ama senin için yeniyim, anlaşılmıyorum kolay kolay. Hoş bir şey.”
”Kendimizi var edemediğimiz için yok ediyoruz.”
Ah Suzan…
Ekmel Bey ve Derya’nın aynı tarihlerde yazılmış günlüklerini okuyoruz kitapta. Soldaki sayfalar Ekmel beye sağdaki sayfalar ise Derya’ya ait. Kitabın başlarında ikisinin de ayrı ayrı geçmişlerini okuyoruz sonra bunlar tesadüfen karşılaşıyorlar ve ikisinin gözünden birbirlerini okuyoruz. Kitaba adını veren Suzan ise Derya’nın abisine deli gibi aşık olan bir karakter. Ama 12 Eylül olayları yüzünden abisi ülkeden gidince terkedilmiş bir şekilde aşkıyla baş başa kalıyor. En çarpıcı olay ise Derya’nın aslında Ekmel Bey’e Suzan’ın hikayesini anlatması oluyor…
Doğuştan yüzünde fiziksel bir bozuklukla dünyaya gelen bir çocuğu anlatıyor kitap. Yüzü düzelsin diye defalarca ameliyat olan ama hiçbir ameliyatında “normal” bir yüze sahip olamayan bir çocuk August Pullman. Bu çocuk daha önceden hiç normal bir okula gitmemiş, eğitimini evden tamamlamaya çalışmış ancak annesi ortaokula geçtiğinde onu herkesin gittiği bir okula yazdırır. Karakterimiz çok kaygılı bu durumdan. “Yeni” olmak her zaman tehlikeli gelir bana. August için de öyle olmalı ki ilk başta yeni okul fikrini reddeder ama artık o okula yazılmıştır çoktan. Acaba düşündüğü gibi mi olacak yeni okulundaki arkadaşları? Kitaptan öğreniyoruz bu sorunun cevabını. Hem August’un ağzından hem de etrafındaki kişilerin ağzından öğreniyoruz bu hikayenin detaylarını. Gerçekten de “Kendinize bir iyilik yapın ve bu kitabı okuyun; hayatınızı iyileştirecek.”
