irem

-neden hepsi uyuyor da ben uyanığım ? -öyle, böyle şeyler olur bazen. bütün aile bir uyumaya başlar, uyumayan yalnız kalır.
Sayfa 338Kitabı okudu
Reklam
-ona neden hiç yazmadınız ? -birbirimizden ayrılmaya karar vermiştik. bu, tümden bir ayrılıştı. sınırlar yetersiz kalıyordu, sessizlik de gerekliydi.
Sayfa 253Kitabı okudu
İçimde uluyan kurtlar var. Artık salabilirim insansız bir ormana. Orada dişlerimi geçirip boynuna, parçalamam gereken sırtlanlar var. Kökü kalbimde zehirli sarmaşıklar var. Usul usul suladım gözyaşlarımla. Yaşanacak yıllar var, aylar, günler, saatler var, kayboldum, ölünmemiş ama yaşanmamış bir yerde, yaşamı bir kez yitirir insan. Yeniden insan olabilmek için öfkem var. Kaç yılım geçtiyse bu dünyada, o kadar yaram var.
Sayfa 155Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
O, yavaş yavaş beni değiştirip kendine ait bir eşyaya çevirirken, onca zaman, onca yıl, ay ve gün ve saatin hiçbirinde, hiçbir anda, hiçbir şey yapmayan, olan bitene bir yabancı gibi dışarıdan bakıp, kendi hayatını koruyup kollayamayan ben değil miydim ?
Bir ev hayvanıydım. Perdenin kıvrımıydım. Halının püskülü, banyonun sabunu, en çok mutfağın çaydanlığıydım. Sehpanın danteli, çamaşırın leğeni, koltuğun kırlentiydim, ben hep senin bir şeyindim, hangi odadaysam, o odanın süsüydüm.
Reklam
Reklam
Reklam
Reklam