bekleyemedin,
oysa ölürüm demiştin.
ölümü bekleyemedin,
beklemeliydin oysa
yoldaydım,
ölümü köşeye çekmiş,
hizaya getiriyordum
ve sana açmıştım kollarımı
ama sen ölemedin.
Belleğimizde baştan sona tek tek kitapları değil de, çoğu kez birbirine karışmış, üstelik bizim kendi hayallerimiz tarafından üzerinde oynanmış kısmi okumalardan koparılmış parçacıkları saklarız.
Ne güzel olurdu!
Can ciğer iki arkadaş gibi geçinir giderdik!
O beni heybetiyle korur, ben de onu bilgimle ve...fikirlerimle yüceltirdim;
daha neler neler olurdu!