“Aşk”, çünkü önemsiz; giderek, değersiz bir şeydir: kişinin “başına”, nedensizce; hatta nesnesizce “gelir”: neden şu kişiye aşık olmuşsundur; kimdir, aşık olduğun - belirsizdir - çünkü yalnızca bir “etkilenim”, bir tutkudur - işte: bir tutulmuşluktur.
Sevgi ise dünyanın en önemli; giderek de (enderliğinden mi acaba - herhalde…) en değerli şeyidir - çünkü, kişinin bilinçle ve tam da belirli bir kişiye yönelik, bulunabileceği en yoğun ve en yalın - anlamlı; amaçlı - eylemidir.
Düşün: Sevgi, eylemdir.