Zaten biz ebeveynlere düşen de tam olarak bunu sağlamak. Dünya bu kadar acımasızken, insanlar bu kadar ' insan' kalamazken, ne mutlu ki bunu başarabilene...
baba ben artık bu evde yaşamak istemiyorum yıllardır ruhumuzu öldürdün bu evde hayatında bir roman okumadın bir sinemaya gidip heyecanlanmadın beni ve annemi bu çirkin eşyanın içine hapsettin yemekten ve uyumaktan başka bir şey düşünmedin bende bütün duygular senin bu inatçı duygusuzluğuna karşı gelişti kuru mantığınla içimizi kuruttun sana benzeyen taraflarımdan ellerimden ayaklarımdan utanıyorum ihtiyarlayınca sana benzemekten korkuyorum kötülük edemeyecek kadar kısır kafanda yalnız bizim için yaptıklarının defterini tuttun bana aldığın ilk elbiseden verdiğin son harçlığa kadar hastalığımda uykusuz kaldığın gecelerin hesabına kadar kaydettin bu ağır havalı evin içini güzel bir müzik sesiyle bir kitapla süslememe izin vermedin nasılsa eve giren bütün güzelliklerin birer birer yok oluşunu kayıtsız bir sabırla seyrettin kanaryam öldüğü zaman bir yenisini almadın çiçekler solunca boş saksıları balkona taşıdın hiç duydun mu hediye diye bir sözün olduğunu insanların birbirine aldıkları ve genellikle çocukları sevindiren hediye bir gün elinde bir balonla eve döndün mü yaptığım resimler için ağzından çaktığın çivilere dikkat et duvarları berbat ediyorsun sözünden başka bir söz çıktı mı bu evde senden başka varlıkların yaşadığını hiç düşündün mü ben bir kitap okurken ne okuyorsun diye bir soru sordun mu beni elimden tutup bir gün parka götürdün mü sadece o soğuk mantığınla tenkit ettin elektriği açık bırakmışsınız pencereyi kapatmamışsınız radyoyu kapatın başım ağrıyor roman okuyup gözlerinizi yormayın boşuna elektrik yanıyor okuduklarınızın hepsi yalan senin bana isyan etmene bu kitaplar sebep oluyor
arkadaşlar şu alıntıyı sonuna kadar okuyun bu kitabı da sonuna kadar okuyun siz manyak mısınız bu kitabı yarım bırakıyorsunuz dünyada en yarım bırakılmaması gereken kitaplardan birinin en güzel bölümlerini kaçırıyorsunuz sonra da benim aklımı kaçırıyorsunuz siz hep yarımları seviyorsunuz oysaki dünyayı bugünkü haline getiren de yarımlardır korkma be insan bu alıntıyı sonuna kadar oku
Bestami Kaya hiç gerek yok edebi birikime. Kitabı okurken konuyu yakalamaya çalışma. Sadece oku ve her parçasından bir şeyler almaya bak. Okurken acele de etme. Cümleyi anlamadığında dön bir daha oku. Bu kitap 1 kere okumakla bitmez. Altını çizmeyeceğin çok az yeri olacaktır. Tutunamayanlar'a saygılar