“ 1931 yılında doğdum. 1937 yılında annem öldü. 1944 yılında Dostoyevski’yi okudum. O gün bugündür huzurum yoktur. Biyografim bu kadar.”
Diyor Cemal Süreya, TRT’de katıldığı bir programda.
İyi ki okuduk Dostoyevski’yi, iyi ki bizi huzursuz eden kitaplar var.
İnsanlar tanışırken önce isimlerini söylerler, sonra ellerini uzatırlar, sonra da tokalaşıp, “Çok memnun oldum,” derler. Ne kadar sinir bozucu aslında! Düpedüz sahtekarlık, yalancılık! Dur bakalım, hemen neye memnun oldun?