N.D.
@irmak99
Rehber Öğretmen
46 okur puanı
Eylül 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Siyasetin, ekonominin, toplumsal yaşamın çarkları dönüyor ve birçok insanı öğütüyor. Hümanizm bu çarkların dönüşünü yumuşatacak bir sıvı gibidir. İnsan insanın zehrini alır.
Bize insan olmak, yani etiyle kemiğiyle insan olmak bile yük geliyor; bundan utanıyoruz, ayıp sayıyoruz. ''Soyut insan'' diyebileceğim garip yaratıklar olmaya can atıyoruz. Biz ölü doğmuş kişileriz, zaten çoktandır canlı olmayan babaların soyundan ürüyoruz ve bu durumu gittikçe daha çok beğeniyor, bundan büyük haz duyuyoruz. Neredeyse bir kolayını bulup bizleri doğrudan doğruya düşüncelerin doğurmasını sağlayacağız.
Sayfa 153Kitabı okudu
Çünkü biz, az ya da çok, yaşamak alışkanlığını yitirmiş, aksaya aksaya yürüyen insanlarız.
Sayfa 152Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Buraya gelince kendi kendime şu yersiz soruyu sordum: Kolay elde edilmiş bir mutluluk mu, yoksa insanı yücelten elem mi daha iyi? Evet, hangisi daha iyi?
Sayfa 151Kitabı okudu
İnsan önce kendisi yaşamayı öğrenmeli ki, ondan sonra da başkalarını kınama hakkı olsun.
Sayfa 119Kitabı okudu
İnsanoğlunun gözü mutluluğunu görmez de, hep üzüntüler üzerinde durur. Oysa mutluluktan da yeterince payımızı aldığımızı görmek için bir an doğru düşünmek yeter.
Sayfa 116Kitabı okudu
Namuslu insanlar yoksulken de iyi yaşarlar.
Sayfa 116Kitabı okudu
Sevginin bulunmadığı yerde aklı da arama!
Sayfa 116Kitabı okudu
Fakat, bilir misin, bir babanın gözüne en çok kızının gönül verdiği erkek kötü görünür. Bu, her yerde böyledir. Ailelerin çoğunda o yüzden anlaşmazlıklar çıkar.
Sayfa 116Kitabı okudu
Yaşamak güzel şeydir, üzüntüleriyle bile olsa...
Sayfa 112Kitabı okudu
Neyse ki her şeyi hoş görmemi sağlayan bir çıkış yolum vardı: Hayalimde de olsa ''güzel ve yüce şeyler''e sığınmak! Köşeme çekilir, üst üste üç ay, delicesine hayal kurardım.
Sayfa 73Kitabı okudu
Küçük bir yılbaşı şiiri
Yıl yenilendikçe
biz eskiyoruz
ama ne gam!
Koruktan üzüme
Üzümden şaraba evriliyoruz
Sayfa 27Kitabı okudu
Evet, insanın tek yaptığı şey, iki kere iki dörtlerin peşine düşmek, okyanusları aşmak, bu uğurda seve seve yaşamını vermektir; ama öbür yandan aradığını bulacağı için de ödü patlar. Çünkü bulursa arayacak başka bir şeyi kalmayacağını hissetmektedir.
Sayfa 48Kitabı okudu
Kim bilir, belki ( doğruluğuna bel bağlayamayız kuşkusuz ) insanın yöneldiği tek hedef, hedefini elde etmek için harcadığı sürekli çabadır, başka bir deyişle yaşamın kendisidir. Oysa hedef iki kere iki dörtten, bir formülden başka bir şey olamaz; iki kere iki dört ise yaşam değildir, beyler, ancak ölümün başlangıcıdır.
Sayfa 48Kitabı okudu
İnsanın yaratmayı, yol açmayı sevdiği su götürmez bir gerçektir. Ama, sorarım size, neden bir yandan da insanoğlu yıkmaya, her şeyi darmadağın etmeye bayılır? Yanıtlar mısınız bu sorumu? Bu konuda birkaç sözüm daha var. Sakın insanoğlu hedefe ulaşmaktan, kurmakta olduğu yapıyı bitirmekten içgüdüsel bir ürküntü duyduğu için yıkmayı, bozup dağıtmayı seviyor olmasın? ( Bu işi yaparken öyle bir tat alır ki, değme gitsin! )
Sayfa 48Kitabı okudu