irem

Dalgalar geçip gittikten sonra o adam da unutulur, sanki hiç yaşamamış gibi, iz bırakmadan geçer gider
Sayfa 28 - Can YayıneviKitabı okudu
Reklam
İnsanın karnı tok, sırtı pek oldu mu başkalarının yoksulluklarını okuması, merhamete gelip iç çekmesi ne tatlıdır.
Sayfa 89 - Can Yayınevi, BeckmannKitabı okudu
İnsan en önce gitmesi gereken yeri en son hatırlar
Sayfa 78 - Can Yayınevi, ÖtekiKitabı okudu

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Beckmann: Cadde kan kokuyor. Gerçeği orda öldürdüler... Öteki: Gel, Beckmann, ümitsizliğe kapılma! Gerçek yaşıyor! Beckmann: Gerçek de orta malı bir or*spu gibidir. Or*spuyu hepimiz tanırız da sokak ortasında karşılaşmaktan çekiniriz. Münasebetlerimiz gizli olmalıdır, gece vakti! Gündüzleri boz bulanık, kaba ve çirkindir: or*spu ve gerçek. Hatta bazıları ömürleri boyunca hazmedemezler bunu.
Sayfa 77 - Can YayıneviKitabı okudu
Belki de sahiden bir hayaletim ben. Dünden kalma, bugün artık kimsenin görmek istemediği bir hayalet.
Sayfa 43 - Can Yayınevi, BeckmannKitabı okudu