“Birine bağlanabilmesi için kişinin önce kendisine bağlanması gerektiğini kastettim yalnızca. Kendi yalnızlığımızı kucaklayamazsak diğer kişi yalnızlığa karşı sadece bir kalkan görevi görür. İnsan herhangi bir izleyici olmadan da bir Şahin gibi yaşayabilirse bir başkasına aşkla bakabilir, ancak o zaman diğerinin varlığının gelişmesini umursar. Dolayısıyla, insan bir evlilikten vazgeçemiyorsa o evlilik kaderine terk edilmiştir.” Nietzsche