Görülen o ki;
Dün, Yunan vatandaşı sarraf-banker Yorgo Zarifi vardi, bugün
İran asılı iş adamı Reza Zarrab var!
Dahası, II. Abdülhamit de servetinin çogunu yabancı bankalarda
saklıyordu...
Siz hâlâ bu ülkede tarihin tekerrür etmedigini mi düşünüyorsunuz?
O zaman bir daha düşünün!
Sayfa 20Kitabı okuyor
Onun təsəvvüründə də həmin o adi hadisə əmələ gəlirdi ki, çoxdan görmədiyin bir insanın üzündən görüşülməyən müddətdə əmələ gələn zahiri dəyişiklik əvvəlcə adamı heyrətə salır, sonra isə həmin üz tamamilə çox-çox illər əvvəlki şəklini alır, bütün dəyişikliklər yox olur və mənəvi nəzərin qarşısında o müstəsna, misilsiz mənəvi şəxsiyyətin yalnız o başlıca ifadəsi zahir olur.
Ben bir insanı anlamanın zor olduğunu söylüyorum. Hiç kimse dışarıdan göründüğü gibi değildir ve bir insanı tanımak yıllar alır. Hatta uzun zamandır tanıdığınız, dost olduğunuz biri, bir an gelir, öyle bir iş yapar, öyle bir söz söyler ki; parmağınız ağzınızda kalır ve "Vay be, ben bu adamı tanıyamamışım demek ki" dersiniz.
Sayfa 44
İyi bir şekilde yapılan iş, onu yapan kişiye fayda sağlar. Bunu sakın unutma.
Sayfa 65Kitabı okudu
Kıssadan Hisse.
Tavuk, çayırda otlayan ineğe gitmiş: “Merhaba inek hanım!” İnek, tavuğun kendisine, merhaba demesini yadırgamış:
“Hayrola?”
“Size, ortaklık teklif etsem, ne dersiniz?”
İnek, ne kadar inek olsa da, bir işi reddedecek kadar inek olmadığından, inekleşmemiş:
“Söyle bakalım, ne iş bu?”
“Sizinle sucuklu yumurta yapalım, insanlar sucuklu yumurtaya
Beni dikkatli dikkatli bir süzdü.
– Sen ne iş yaparsın? dedi.
– İş yapmam.
Kötü kötü baktı:
Kafa ve ŞişeKitabı okudu
Kazanırken neyi kaybettin?
Yalnızca, ilerdeki bir hedef için yaşamak, sığ bir şeydir. Yaşamı dağın tepesi değil, eğimleri ayakta tutar. Her şeyin büyüdüğü yerdir burası.
Zen ve Motosiklet Bakım Sanatı, Robert M. Pirsig
Sosyal medya paylaşımlarında denk geldiğim bir şaka var: Antik felsefe “Ben kimim?” sorusuyla başladı, insanların yaygın kişilik sorunu yaşadığı
ÖYLE BİR HİKÂYE
Sinemadan çıktığım zaman yağmur yine başlamıştı. Ne yapacağım? Küfrettim. Ana avrat küfrettim. Canım bir yürümek istiyordu ki... Şoförün biri:
– Atikali, Atikali! diye bağırdı.
Gider miyim Atikali'ye gecenin bu saatinde, giderim. Atladım şoförün yanına. Dere tepe düz gittik. Otomobilin buğulu, damlalı camlarında kırmızı,
Birçok insan çiftlik satın alıp işletir gibi evleniyordu, kadın evine çekidüzen veriyor, işleri yapıyor, annelik, mürebbiyelik ediyordu. İyi bir iş adamı, çiftliğinin manzarasına nasıl bakarsa onlar da aşka öyle bakıyorlar, yani zamanla ona alışıyor ve artık farkına varmaz oluyorlardı...
Sayfa 569
ÇATIŞMA
Çürümeden çok önce, galiba kokuşmadan da evvel, ölümle dirim arasında geçen kavganın sonundaki boşlukta; birtakım ecza şişelerinin küçüklü büyüklü, sıra sıra dizildikleri, ağızlarını açıp bekleştikleri zamanı; ötekisi ile; sıcacık bir oda ve bir sepet içinde kokmaya, bir kurt yüzünden bozulmaya, delirmeye, canlanmaya hazırlandıkları zaman
Babamın Aşamadığı Kalın Demirleri
Sabah kalktığımda bütün bedenimde derin bir uyuşukluk hissediyor, büsbütün tüm benliğimi saran bir acıyla baş etmeye çalışıyordum sanki. Öyle ki yataktan kalkmak ve kalkmamak arasında düşünürken içeriye birdenbire babam geldi.
"Hadi uykucu uyan, gün doğdu. Bugün doktorun seni ziyarete gelecek" diyerek benimle şakalaştı. Ardından daha o
Yeninin taraftarı ve mücadelecisiyiz, fakat eskiye bağlıyız. İş bu kadarla kalsa iyi. Fakat kalmıyor, daha karışıyor. Hayatımızın bazı devirlerinde yeninin adamı olarak eskinin tazyikini duyuyoruz; bazı devirlerinde eskinin adamı olarak yeninin tazyiki altında yaşıyoruz. Bu kutub değiştirme bir asırdan beri hayatımıza hâkim.
E-pubKitabı okuyor
