Romanın adı intibah yani uyanış. Namık Kemal, romanın baş kahramanlarından birisi olan Ali bey gibi, etrafımızdaki olaylara uyurgezer bakmamamız gerektiğini, olayların içi yüzünü öğrendikten sonra harekete geçmemiz gerektiğini kısaca uyanmış olarak yaşamamız gerektiğini anlatmak istemiş galiba romanda.
Gerçekten de romanı okurken aklıma ilk gelen, Ali bey gibi eğitimli birisinin etrafındaki olaylara nasıl bu kadar yüzeysel baktığıydı. Yetiştirilme tarzından mıdır yoksa kişiliğinden midir söylemek güç. Ancak yazarın Ali beyi anlattığı yerlerde, Ali Beyin el bebek gül bebek büyütülen bir çocuk düşüncesi uyandırdı bende. Zeki, yalan ve rol ustası, güzel Mahpeyker de zaten en sonda şu sözleri söylüyor Ali Bey'e : "Sizin kadar bilgili bir kişiye göre bir kadının benlerini hamamda olsun araştırmanın mümkün olduğunu düşünmek güç bir şey değildi! Siz tuttunuz, o zavallının sadakatinden de şüphe ettiniz."
Kısa, akıcı, kendisini okutturan bir roman. Bu romanı okuduğunuzda edebiyatımızdaki ilk edebi romanı da okumuş olacaksınız.
