İsim Şehir Artist

Demokrasi ile yönetilmeye çalışan ülkemizde, bahsedilen kişiler yüzsüzce yerinde otururken 3 kuruluş çıkarları için kimse bişey demezken bizim gibi zavallılar seyirciliği ülkesine olan umudunu korumaya çalışıyor... Sert ve siyasi bi kitap oldu ama yaşadıkları okumaktan sıkılıyor insan

İsim Şehir ArtistYılmaz Özdil · Doğan Kitap · 2014791 okunma

Alper Yetişgin

@Kingfree·

8ay

442 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

·

Beğendi

·

5 günde okudu

Teşekkürler

Yine keyifle okudum o yılları , sanki o yıllar eskide kalmamışta hala yaşanıyor hiç şaşırtmadı , aynı tas aynı hamam , bir tık bile yol almamışız . Her konuya değinmiş dalmış çıkmış bir dalgıç edasıyla . Evet eleştirmek en kolay şey , alırsın kalemi yazarsın yazarsın , ama bir gazetecinin görevi de nedir ki yazmak , doğruyu yazmak , bildiğinden şaşmamak , Türkiye gibi bozuk toplum yapılı yerde bunu yapacak adam bulmak zordur , işte zoru başaran bir adam Yılmaz Özdil , kimseyi dinlemez bildiğinden şaşmaz , onun içinde taşlanır , her yerden kovulur , dışlanır . Ne rezillikler gördü ne tehditler aldı kim bilir ama yazdıklarını , kitap haline getirmiş o yıla denk gelemeyen nesiller bile okuyor , bir kez daha teşekkürler bu kitap için , isim şehir artist de görüşmek üzere .

İsim Şehir BitkiYılmaz Özdil · Sia · 20191,384 okunma

Reklam

Zülkarneyn Aşiroğlu

@Franz335·

9ay

“İsim Şehir... Kelime hazinemizi, coğrafyamızı, kültürümüzü gelişteren masrafsız ama çok zevkli bir oyundu. ‘İsim-şehir-hayvan-bitki-eşya-artist-ülke’ sıralaması ile oynanan basit ama şahane zevkli bir oyundu. Baştan herkes kağıtlara çizgilerini çizip bu başlıkları yazarak hazırlık yapardı. Sonra bir arkadaş içinden alfabeyi okurdu, başka bir arkadaş da ona ‘dur’ dediğinde o anda hangi harfteyse, onunla başlayan şeyler bulunmaya çalışılırdı. Diğerlerinden farklı bir şey yazana daha fazla puan verildiği için değişik acayip şeyler bulmaya çalışılırdı. Mesela ‘O’ harfinden bitkiye herkes ‘ot’ yazarken bazıları ‘okaliptüs’ yazardı. Mesela bazıları ‘N’ den hayvan bulamayınca ‘nil timsahı’ yazardı, diğerleri de bunu kabul etmez ve kavga çıkardı. Yalın zamanların fakir ama gururlu bir oyunuydu... 60'lar Hikaye, 70'ler Terane, 80'ler Şahane...” Muharrem Kaşıtoğlu