Şiir ve dizi günlerimin en sevdiğim karesi. Bu 
Cahit Zarifoğlu şiiri ve fotoğraf, bir zamanlar kendime not yazıp hazırladığım bakkal defterimi hatırlatıyor. 📝 Bu defterin sayfalarına, bazen beni üzen insanlara borç yazar, bu borçları da şiir okumaları veya kitap hediye etmeleri karşılığında silerdim. Bazen kalbime ait hataları not tutar, kendime ceza yazardım. Bakkal defterimin her sayfasının bir adı vardı; yazar ya da kitap isimleri gibi… 🌝 Sonra bir gün bu defterimi kapattım; bir bakkalın asla yapmayacağı şekilde borçların tamamını da sildim. Meğer bu defterden borçları silerken insanları da hayatımdan teker teker silmişim. Şimdi, bir zamanlar tanıdığım arkadaşların hepsi, ismini bakkal defterimden silerken hayatımdan da çıkardığım insanlar oldu. 🍂 Ve ben zamanla şunu anladım; bir bakkal defterinde isminiz varsa eğer, ‘yaşıyorsunuz’ demektir. 🕊️ Bir kalbi ezbere bilip öğrenmek, şiiri ezberlemekten çok daha yücedir. Yaşadığınızı sadece böyle anlarsınız. Çünkü insan, korkunç bir iklim yaşadıysa da bunu ezberinden okumak ve hatırlamak istemez. 🫣
28.01.2024
Bir zamanlar, geçmişteki kişileri hatırlamak için yüreğimde özel bir köşe ayırırdım. Onların yüzlerini, seslerini, hatta en ufak detaylarını bile unutmamaya çalışırdım. Anılarımın en değerli parçalarını, gönlümde saklardım. Ancak zamanla, yaşamın kargaşası içinde bu anılar solmaya, kaybolmaya başladı.
Ben, her zaman hayatımı dokuyan, ruhuma
Okunan kitaplar nasıl akılda kalır?
Genel olarak okunan kitapların akılda kalmaması çok şikayet ediliyor. Ben de bir dönem bundan muzdarip olmuştum. Kütüphanemdeki bazı kitapların neler söylediğini hiç hatırlamıyordum. Hatta bazı kitapları okumama rağmen tekrar satın aldığım olmuştu. Bu problemi yaşayanlara yardımcı olabilecek, faydasını
Sana kitap hediye edeni unutma,
sana kitap okuyanı hiç unutma." demişti Zarifoğlu.
Peki ya bize kitap yazanlar? Hem de her biri, yalnız doğru yolu gösteren pusulalar gibi kitaplar. Sadece hatırlamak, haklarını ödemeye kafi midir?
Salih Selefimiz, eserlerini bir miras olarak değil, bir sorumluluk ve bir dava olarak bıraktı. Zira her miras
"Çoğu insan isimleri, adresleri veya numaraları hatırlamakta zorluk çeker. Fakat düzenli kitap okumak insana muhteşem bir hafıza yeteneği verir.
Çünkü kitap okuduğunuz zaman çeşit çeşit karakterleri, onların hikayelerini ve onlara ait detayları hatırlamak zorunda kalırsınız. Süreki bir şeyleri hatırlamaya çalışmak hafızayı zinde tutar. Böylelikle yer bir yeni anı beyinde yeni sinir bağlantıları (sinapslar) oluşturur ve mevcutlar da güçlenir."
"Okuduğum kitapların içeriğini unuttuğum için kendimi kötü hissettiğim çok olmuştur. Hatta yeterince derinlemesine okuyamadım mı diye de çok hayıflanmışımdır. Hâlbuki okuduğumuz kitaplar dönüşerek deneyimlerimizde açığa çıkar. Yani onlarca hikâye, karakter ve halleri, bir gün bilinçli ya da bilinçsiz olarak sözlerimizde, reaksiyonlarımızda ve