İnsanın hızlı yaşamak istemesi yaşadığı anı unutma isteğinden gelir. Sürekli sorumluluklar, sürekli beklentiler ve sürekli beslenen umut öylesine ağır çöker ki omzuna ve bunlar öylesine yorar ki insanı, insan bu algıların olmadığı, bunları unuttuğu bir kendilik yaratır durur. Ömrünün sonunda dönüp baktığında ise kendisinden kaçtığı, tükettiği bir yaşam görür. Yaşamak, anda kalmak ile mümkündür. Atalarımız hatırlamak için yaşıyordu, torunlarına anlayabileceği hikayeler olsun ki yaşadığını hissedebilsin, hissettirebilsin diye belki. Fakat bugünün insanı unutmak için yaşıyor. Hayatın amaçsızlığının farkında fakat bunu görmezden gelerek, içten içe savrularak vadesini dolduruyor yalnızca.
-İskender S. 7.6.2024
"Başkalarından iktidar ve mülk bakımından üstün olacağıma bilgi bakımdan üstün olmayı tercih ederim."
-Büyük İskender
"Aklımsın diyen balıklar, ömrümsün diyen kelebekler gördüm".
(Küçük İskender)
Bir küçük iskender okuyayım da kendime geleyim dedim, olan enerjimi süpürdü resmen toprağı bol olsun