İskender Pala
Sevgi, ezelden kanat çırpan bir kuştur; buraya gelmiştir ve ebede uçmaktadır.
Şah ve Sultan, İskender Pala
Türkçe'nin güzellikleri adına böyle bir çalışma yapılmış olması çok hoşuma gitti. Bugüne kadar deyimlerimiz hakkında yapılan çalışmalar yok denecek kadar az. O yüzden çokça taktir ettiğim bir eser.
Kitapta genel kültür açısından da bir sürü bilgi var. Ve kimi deyimlerin hikayelerini öğrenmek insanın yüzünü güldürüyor. Bir şeyin çıkış yerini bilmek, dile pelesenk olmuş sözleri yeniden düşünmek ne kadar da güzel şey!
İnsanlar birbirlerine gülüyorlarsa aralarında nefret, birbirleriyle gülüyorlarsa aralarında sevgi çoğalıyordu.
Sevgilinin kendine özgü bir kokusu vardır ya hani! Hiç unutulmayan ve başka bir kokuyla karıştırılmayan bir koku! Bazen bir saç telinden, bazen bizzat sevgili elinden gelip gönülleri sarhoş eder hani!
Yâr olmak, yâre yalnızca bedenini sunmak mıdır? Gönülden geçenlerin hatırı yok mudur?
İskender PALANİN Mükemmel anlatisindan bir lezzet daha. Efsane bazı bölümlerinde denizcilik terimlerine giriyor ve burada biraz sıkıcı olabiliyor. Ama aşk ve duygu bölümlerinde İskender PALA ustalığını ortaya koyup insana nefes almayı unutturuyor. İskender PALANİN en iyi kitaplarından biri diyemem ama gerçekten okumaya değer bir kitap. Adamın her kitabında yaşanan aşklarin anlatim kalitesi o kadar yüksek ki köklerinin divan edebiyatından geldiğini bariz belli ediyor !! Ama ilk başta zannedildiği o gibi olmuyor yani ; Barbaros Hızır Reis ten çok saint alcala ve billurenin aşkı kalıyor akilarda
Kendi gönlünden haberdar olmayan kişi, Nasıl olur da başkasına yol bulabilir..?
Türk eğitimcilerinin öncülerinden, yazar Emrullah Efendi’ye son yıllarında bir unutkanlık hali arız olmuş. O sıralarda dostlarında biri kendisine rast geldiğinde:
-Dün muhallebicide saatlerce bekledim, hani kütüphaneye gidecektik, deyince Emrullah Efendi, büyük bir sevinç izhar ederek:
-Hay Allah senden razı olsun, demiş. Ben dünden beri düşünüp merak ediyordum. Evet, birisiyle bir mülakatımız var olduğunu biliyordum. Fakat kiminle idi? Nerede idi? Ne günüydü? Saat kaçtaydı? Nereye gidecektik? İşte bunları bir türlü hatırlayamıyordum. Şimdi hatırladım, sana nasıl teşekkür edeyim bilmem ki?
Gel ey, konuşurken dudaklarına tebessümler karışan!..
Gel ey, yüzüne üzgünlerin üzüntüsünü dağıtmak yaraşan!..
Gel ey, ateş-i aşkına yanmak için âşıkları birbiriyle yarışan!..
Gel ey, kendisine layık olamadığımız!..
Çığlık çığlığa beşeriyet, çiğnenmiş reyhanlar misali hep seni arıyor. Uyandır, zindanlara koyduğumuz Yusufi sevdalarımızı efendim! Uyandır, bahtını üftadelerinin!.. (صلَّى الله عليه وسلّم)
Ey Benim Gonca Gülüm
Can işte!.. Cânân hani?
Derd işte!.. Dermân hani?
Gönül sarayı bomboş,
Beklenen sultân hani?
O. Seyfi Orhon
