Bıldırcın deniz, yağmur, yosun kokar... Islak ağaç da kokar.
Sayfa 46Kitabı okudu
Kurşun insana saplanıyor ve sen bu sesi duyuyorsun, o kadar kendine özgü, öyle ıslak bir çarpma sesi ki, asla unutamaz ve başka hiçbir şeyle karıştıramazsın.
Son
Bir hatıra
Kalsın benden
Zemheride üşümüş parmaklardan
Kaldırımlarına düşmüş bir mendil gibi
Islak ve kirli
Benim olmayan
Benden ayrılan
Benden kopan
Sayfa 70 - Erguvan YayıneviKitabı okudu
Ah kana bulanmış acıların, parçalanan yüreklerin anası özgürlük; ey acı tarlaları!.. Bilir misin ne yamandır o nem ve küften kararmış, iğrenç, ıslak, ağır, havasız hücrelerde yaşamak? Bilir misin o zulüm örsünde dövülen demirlerin çelikleşirken pul dökmesini, işkence odalarında terlemesini?
Sayfa 49
Çok defa insan sakin, bulutsuz bir yaz gecesi yıldız ışıkları altında, yarın sabah kırların ne kadar güzel görüneceğini, sıcaktan kaçıp ormanların derinliklerine dalmanın ne tatlı olacağını düşünerek uyur ve ertesi gün damda yağmur gürültüleriyle, kasvetli bulutlarla, ıslak ve soğuk bir gün içinde uyanır...
Sayfa 304 - İş Bankası Kültür, XXVI.Basım, 2020
Oyy kıyamam sana anne :(
Ve baktım: Minderde üstüste konmuş iki yastık. (Demek annem biraz rahatsızlanmış ve buraya uzanmış.) Masanın yanında rafın önüne çekilmiş bir sandalye. (Demek annem en üst raftan bir ilâç şişesi almış). Ha... İşte masanın üstünde bir şişe: Kordiyal. (Demek annem bir fenalık geçirmiş.) Minderin üstünde ıslak, buruşuk bir mendil. (Demek annem ağlamış.)
Bu karanlık ve sıkıntılı manzara ne kadar güzeldi! İçime çektiğim bu ıslak hava ne kadar tazeydi! Yaşamak, tabiatın en küçük kımıldanışlarını sezerek,
hayatın sarsılmaz bir mantık ile akıp gidişini seyrederek yaşamak; herkesten daha çok, daha kuvvetli yaşadığını, bir âna bir ömür kadar çok hayat doldurduğunu bilerek yaşamak... Ve bilhassa bütün bunları anlayacak bir insanın mevcut olduğunu düşünerek, onu bekleyerek yaşamak...
Sayfa 87Kitabı okudu
Bugün daha önceki saatlerde, karanlık bakışlarında belli bir hüzün vardı. O her neyse, her ne hakkında konuşmak istemiyor olsa da, onun her zaman içinde olduğunu düşünüyorum. Cilalı kaplamasının hemen altında yaşıyor.
Cristiano kalçalarını benimkine bastırıyor ve ağzının içine doğru inliyorum. Bütün kaslarım hissedilir bir arzuyla ürperiyor. Onun
Sayfa 131
ben dünyaya konuk olmaya gittim
ben hüzün vadisine
ben irfan bağına
ben bilginin apaydın taraçasına çıktım
dinin merdiveninden tırmandım
kuşku sokağının taaa sonuna
istiğnanın serin havasına
ben sevginin ıslak gecesine kadar gittim
ben aşkın öbür ucunda birinin görüşüne gittim
gittim, gittim taaa kadına
hazzın ışığına
isteğin sessizliğine
yalnızlıkla dolu sese dek.
az önce külden bir kuş sürüsü geçti
üzerinden uçarak ıslak çatıların
bu geçiş söylenmeyen sözler gibiydi
değişmezliğini biliyordum yaşanmışın
Sayfa 64Kitabı okudu
