"Başka bir ismi var mı?"
Habib o civarın genel adını söylemişti. Ama özelde sırf bu mıntıka için "Kerbela" deniyordu.
Hüseyin aradığını seçip çıkarmıştı nihayet. Dilinden tane tane "kerb" ve "bela" sözcükleri dökülüverdi. İlki "hüzün" manasına geliyordu, ikincisiyse "musibet." Her oluşu hayra yoran Nebinin Oğlu'ydu ya, Kitabın sözlerini hatırlatıyordu.
Sayfa 310
Yani, biz İslam'ı bütün veçheleriyle anlamış olursak, aynı zamanda İslam dışı olanı da, bir bakıma kendiliğinden anlamış oluruz.
Sayfa 57Kitabı okuyor
"O, Rabbinin muradına yürüyor. Kimsenin sözüyle yolundan dönmez."
Sayfa 308
Müslümanların, her veçhesiyle İslam'ı idrak edip onu yaşamaya başlaması, bir bakıma küfre ait kuralların, putların ne olduğunu bilmeyi de içine alan zihni ve kalbi bir kavrayış düzeyine çıkması demek olur.
Sayfa 57Kitabı okuyor
"Allah'a güvenen kimse için dünyada bir korku yok. Allah'tan korkanlar için insanlardan ve diğerlerinden korku yok."
Sayfa 37 - Serendib yayınları, 4.cilt
