Doğrusu insan zaman zaman gülmek istiyor. Bu gülme acı bir gülme de olsa insan yine de istiyor.
Şunu hiç unutmam, Amerika'da doktora yapan biriyle konuşurken konu Amerika'ya gelmişti. Ben 'Amerikalıların birtakım meziyetleri olduğunu kabul ediyorum. Ancak ahlâk unsurunu bir kenara itmeleri, ahlâkı, yaşantılarına musallat olan bir bela gibi görmelerini kınıyorum' deyince, konuştuğum adam kibarca ve bilgiç bir şekilde sözümü reddederek 'Eğer biz bugün hâlâ ahlâktan söz edecek olursak, o zaman çadır yaşantısına, bedevi hayatına dönmemiz gerekir' dedi.
İnsanların camiye gitmeleriyle, mevlid merasimleri düzenlemeleriyle veya peygamberlerin efendisine methiyeler dizip hutbeler okumalarıyla sosyal adalet gerçekleşmez, Yine meczupların dua etmeleri, gürültülü zikirler yapmaları, bağırıp çağırmaları, hoplayıp zıplamalarıyla da sosyal adalet gerçekleşmez.
Demokrasi üzerine
Bütün bunlardan sonra 'Hâkimiyet milletindir, halkın seçme ve seçilme hakkı vardır palavralarına kim aldanır” Bu sözlerin ne değeri olabilir?! Bu öyle bir aldatmacadır ki üzerinde konuşmaya bile değmez. Hâkimiyet, şu sözünü ettiğimiz milletin öyle mi? Şu aç, zavallı, cahil, aldatılmış milyonların öyle mi? Şu gece gündüz ekmek diye bağıran, kendisinin hakkı olduğu söylenen seçme ve seçilme hakkı üzerinde düşünmek için bir saniye bile vakti olmayan yoksul zavallıların öyle mi? Efendilerinin istediğini seçmek, istemediğini terketmek zorunda bırakılan -çünkü efendiler bu zavallıların geçim kaynağıdır şu milyonlar mı? Egemenlik bunların öyle mi?
Çöp tenekelerinden kırıntı toplayan beli bükük, ayağı yalın, bedeni çıplak, soluk yüzlü, ürkek bakışlı binlerce yaşlının insan olduğunu söylemeye kim cesaret edebilir? Kim çıkıp da bu zavallıların insan haklarından faydalandıklarını iddia edebilir? Bu zavallılar, mutlu azınlığın villalarında köpeklerine yedirdikleri şeyleri rüyalarında dahi göremiyorlar.
Devlet acizdir! Peki neden acizdir Çünkü yönetim tümüyle bozuktur. Torpilli ve hatırlıların saltanatı, yürütmenin bozukluğu, formalite hastalığı, rüşvet, adam kayırma ve vicdansızlık devleti işlemez hale getirmiştir.
Çünkü devlet; zavallı muhtaç halkı değil, para babalarını temsil ediyor.
Faiz
İslâm, toplum arasındaki sevgiyi göz önünde bulundurduğu gibi, kişinin ahlakının temizliğine de önem verir. Ahlakı ve vicdanı olan birisi faiz yiyemez. Faizin yaygın olduğu herhangi bir toplumda da sevgi ve saygı diye bir şey kalmaz. Benden onu iki lira olarak geri almak için bana bir lira veren bir kişi, benim düşmanımdır. Hiçbir zaman ruhum ona ısınamaz ve kalbim de ona sevgi besleyemez. Oysa yardımlaşma, İslâm toplumunun temellerinden birisidir. Bu temeli faiz zayıflatır ve çökertir. İşte İslâm, bundan dolayı faizden tiksinir.
Okuyalım okutturalım
Fikri Sahada
Materyalizme ve İslam'a Göre İnsan / Muhammed Kutub
İslam'ın Etrafındaki Şüpheler / Muhammed Kutub
Biz Müslüman mıyız? / Muhammed Kutub
İnsanlık Tarihinde Gelişme ve Duraklama / Muhammed Kutub
İslam'da Sosyal Adalet / Seyyid Kutub
Dünya Barışı ve İslam / Seyyid Kutub
İslam Düşüncesinin Özellikleri / Seyyid Kutub
İşte
İslam devleti adını taşıyan bu ülkelerdeki yönetimlerinin hiçbirinin İslam'a göre bir değeri yoktur. Bu yönetimler İslam'a dayanmıyorlar. Dayandıkları şey, kör bir cehalet, akli dengesizlik ve fikri geriliktir.
Sayfa 107Kitabı okudu