Önce kusurların nasıl değerli olabileceğini öğrendim, sonra kusursuzluğun kötü bir son olabileceğini.
Sayfa 225Kitabı okudu
Saçma sapan hareketler yapma, insanların en çok alıp sattığı mal insandır.
Sayfa 63 - Doğan KitapKitabı okudu
Bizde bir radyo var. Vostok FM. Şark FM Türkçesi. Ben öyle çeviriyorum Türkçeye. Doğu demek aslında Vostok. Ama yakıştırmıyorum ben. Sanki Şark olsa daha bir cuk oturuyor. Galina hep bu radyoyu dinler. Kocası bir Türk, benim ya ondan. Sahibi bir Ermeni'dir. Türkleri sever mi bilmem. Ama bilirim ki tüm orta asyalılar bu radyoyu dinler. Ermeniler
Bedbaht olmamak için kandırılmak istiyoruz. Gönülsüz kandırılmış kimse var mı buralarda? Hiç zannetmem!
Sayfa 116 - Doğan KitapKitabı okudu
İnsanın söyleyeceği son şiirdir ağlamak.
Sayfa 26 - Doğan KitapKitabı okudu
Bazen mevcudiyetimiz bize ağır gelir.
Sayfa 116 - Doğan KitapKitabı okudu
Son söz
"Ah, ne bileyim, öyle bakınca yaşamak üzücü tabi ki. İnsan yaşadıkça bir uçtan da ölüyor ama sana samimi bir şey söyleyeyim mi? Vallahi değer."
Sayfa 360 - Doğan KitapKitabı okudu
"Ondan uzaklaştığım oranda hayattan da kopuyordum sanki..."
Sayfa 31Kitabı okudu
"Hiçbir doğal afetin insan kadar yıkıcı olmadığını görmüştüm."
Sayfa 199Kitabı okudu
“Bazı şeyleri hatırlamakla, bazılarını ise unutmakla ayakta kalabiliyoruz galiba.”
Neden?
İnsan neden bir aşka ihtiyaç duyar bilir misin? Çünkü her şeyi bir başına halledebilir, bir tek şeyi yapamaz : Saçmalamak. İnsanın kendi içinde saçmalaması, kendisini gıdıklamasına, kendine şaka yapıp gülmeye çabalamasına benzer. Sakın unutma aziz arkadaşım, aşk kendimize mahkum oluşumuzun tek panzehiridir.
Sayfa 132Kitabı okudu
Bir yanım rüyalarda yaşadı, bir yanım kabuslarla parçalandı.
İnsanların en çıplak hallerinde bile nasıl ustalıkla sahtekâr olabildiklerini gördüm. Karanlığı örttüm üstüme her gece.
Doğan Kitap
