İsmail Bulut
@ismail_bbulut
29 reader point
Joined on January 2022
Şu anda okuduğu kitap
Birden kendi kapısını kapamadığı aklına geldi. Hırsız girse bile kitapları çalmazdı. Ötekiler umurunda değildi.
Ne okuduğuna bakın,
Ne seyrettiğine bakın,
Duvarlarına ne astığına,
Raflarına ne koyduğuna,
Nasıl konuştuğuna,
Nasıl dinlediğine bakın.
Yapmanız gereken tek şey bakmaktır.
Bunlar size onun ruhunun nerede olduğunu gösterir.
-Ramtha
Reader Follow Recommendations
"Pencere kenarlarında, Leyla'nın gözüne, savaştan kalma boş roket kovanlarına dikilmiş çiçekler çarpıyor, roket çiçeği, diyor Kabilliler bunlara..."
"Dualar Azize için Meryem'le bağını sürdürmenin, Meryem'i hayatında tutmanın bir yolu: Henüz zaman, kendi bildiğini okuyup Meryem'i onun bellek bahçesinden zararlı bir ot gibi söküp almadan önce."
"Belki de yüreksizlerin asıl cezası budur: Gerçeği, iş işten geçtikten sonra, artık yapılabilecek hiçbir şey kalmadığında görmek, anlamak."
"Bütün bu öldürmelerin, yağmaların, bunca çirkinliğin ortasında, bir ağacın altında oturup Tarık'la öpüşmek öyle zararsız, öyle nahifti ki."
"Birinci sınıf bir öğretmendi," derdi anne. "Öğrencileri ona bayılırdı. Nedeniyse salt onlara diğer öğretmenler gibi cetvelle vurmaması değildi. Ona saygı duyarlardı, anlıyor musunuz; çünkü o da onlara saygı duyardı. Olağanüstü bir hocaydı."
Sonra belleğinin karanlık kıvrımlarından bir şiirin, doğup büyüdüğü şehre veda gazelinin iki dizesi yükseliyor:
"Bu kentin ne çatısını aydınlatan ayları sayabilirsin,
Ne de duvarlarının gerisine gizlenen bin muhteşem güneşi."
"Leyla burada, Mürree'de mutlu. Ama kolay bir mutluluk değil bu. Bedelsiz, faturasız bir mutluluk değil."
"Gidebiliriz, dedi. Bu evden, bu bağışlama bilmez kentten ayrılabilirlerdi. Bu umudunu yitirmiş ülkeyi temelli terk edebiliriz, dedi."
"Bazen... bana dünyada sahip olduğum tek şey senmişsin gibi geliyor, Leyla."
"Babi ders verirken dönüşüyor bambaşka biri oluyordu. Kendi kütüphanesinde, kitaplarının arasındayken, boyu bile uzuyordu sanki."