Dünyaya bağlanmak, insanın kendisiyle olan mesafesini açması, uzaklaşması ve faniliğin ipine sıkı sıkıya tutunmasından başka bir şey değildir.Bu durum, boşluğa adım atmak gibidir. Boşluğa doğru atılan her adım, zemini olmayan bir yolculuktur. İnsana telafisi olmayan hatalar yaptırır.
Müslüm Coşkun’un Üzgünüz biraz da yorgun başlıklı yazısından