156 syf.
·
Puan vermedi
Bu kitapta, bir kitap kurdu olan küçük kız Sakız Sardunya'nın hikayesi anlatılıyor. İsmini sevmeyen Sakız Sardunya, bir gün okulun kütüphanesindeyken rafların arasında bir küre ile karşılaşır ve ardından olaylar gelişmeye başlar...
Hikayede çocuksu taraf çok hoş bir şekilde işlenmiş. Karakterler ve diyaloglar da oldukça dikkat çekici. Mesela bir bölümde Sakız Sardunya, "Halbuki ben sevilmek istiyorum, cadı olmak çok zor" diye yakınan bir cadı ile karşılaşıyor =) Özellikle oradaki diyaloglar çok çok keyifliydi.
Çocuklar için uygun olmakla beraber yetişkinlerin de beğenerek okuyabileceği bir eser. Bir 
Küçük Prens beklentisine girilmemeli tabii ama bence masalsı, çok güzel bir hikaye var ortada. O yüzden okumanızı tavsiye ederim.
Ismini sevmeyen kız
Anne ya nerden aklınıza geldi bana böyle isim koymak? diye sormuştu. Çiçek ismi evladım, ne güzel işte, demişti annesi. Mine, açelya.. onlardan farkı yok. O isimlerle kimse dalga geçmiyor. Ama herkes bana gülüyor. Sana öyle geliyor, niye gülsünler? Çiçekleri herkes sever. Nokta. Hayal Hanım ne zaman bir konuyu kapatmak istese cümlenin sonunda nokta derdi. Sakız Sardunya yetişkinlerin bazı işlerine hayret ediyordu. Niçin kimse çocuklarına danışmıyordu? Insanın hayatı boyunca taşıyacağı isim konusunda söz sahibi olmaması doğru bir şey değildi. Bu konuyu çok düşünmüştü. Bebeklere doğar doğmaz isim verilmemeliydi.
Sayfa 21Kitabı okudu
