HIŞT, KENDİNİZİ ARKADAŞLARINIZDAN
KORUYUN
DEĞİŞİK İSİMLİ DEĞİŞİK İSİMLİ
KÖTÜ OYUNLAR, KÖTÜ OYUNLAR
BIKTIK ARTIK
Sayfa 364Kitabı okudu
Min cihekî girîng di dinyayê de negirtibû. Bêyî min cîhan bi awayekî herî rind bi rêve diçû. Bêyî min tiştan jiyana xwe û maneya xwe wergirtibûn. Min hest nedikir dûrketina min tu birîn li ser jiyana tu kesî li pey xwe hiştiye. Piştî bîst û yek salan ez piştrast bûm ku Seryasê Subhdem jî jiyana xwe dijî. Ez piştrast bûm Seryasê Subhdem jî wek hemû mirovên din bawer dike ez mirime.
Heta sala dehan a zindanê jî hêviyeke min a tenê hebû. Ew jî ew bû ku ez çend deqeyan Seryasê Subhdem bibînim û piştre bimirim. Lê rojekê ez ji xew rabûm û min dev ji vê hêviyê jî berda. Piştî deh salan ji hev dûrketinê, her hevdîtinek hevwindakirineke din e.
Sayfa 16 - Avesta
Kêliyek ji kêliyên reş ên jiyanê bû. Bîst û yek sal bû min zanîbû ez li ku me û çi me. Min zanîbû ez çima li wê çolistanê dil im, lê wê şevê min nizanîbû ez di wê koşkê de çi dikim. Ew koşk ji xeyala min mezintir bû. Laşê min fêr nebûbû ji odeyekê here odeyeke din. Min hest dikir tiştên wê koşkê tenêtiya min dikujin.
Sayfa 14 - Avesta
Tiştek jê bêmanetir nîne piştî bîst û yek salên dîlbûnê, yek were û behsa azadiyê ji te re bike. Azadiya min a herî mezin û tikûtenê ne vegera li dinyayê bû, lê ew bû ku ji min bigerin ez li sehrayê bijîm. Ez piştrast bûm tiştekî ji wê dinyayê fêm nakim. Tirseke min a mezin ji bajar û mirovan hebû. Piştî çend salan di zindanê de, êdî tu qûmê û mirovan ji hev nas nakî.
Sayfa 12 - Avesta
İyiyim
Tam yirmi yaşımdayım
Artık bir delikanlıyım canım
Sigara içiyorum
Islık çalıyorum yaslanıp duvarlara
“Hişt!” diyorum yosmalara
Tıpkı başkalan gibi, “Dostlar” diyorum
“Ne şeker şey şu kızlar
Çekilir mi bu yaşam, olmasa onlar
Onlar olmaksızın çekilir mi bu yaşam?”
