İstediğim, o kalabalığıyla beraber ruhu da değişmiş Beyoğlu'nda eğlenmek değil, ben ruhuma denk fakir İstanbul'un sokaklarında, serin bir sonbahar gününü bir harmani gibi sarınarak sadece yürümek istiyorum.
Sayfa 48Kitabı okudu
Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız Kulesi ve Adalar
Ah, burda olsan çok güzel hala
İstanbul'da sonbahar...
ufak tebessümler ile taş, duvar
ve sanki hiç doğmamış kadar
geçimsiz bir sonbahar kadını
biz kırk metrekareye dört kişi sığdık
zahmetine katlanılmış şu soğuk şu hain
şu hüsrana mahkûm yontmaları duvarlara dizdik çeşitli el işleri çekiyor canım işte
kocakarı çeyizlerinden
kımıldaması zor geliyor
hangi kolum ulaşmak istese yahut
hangi ruhun
İstanbul Boğazı’ndan doğru esen rüzgâr saçlarımı uçuruyor. Yerdeki sarı, turuncu sonbahar yapraklarından gelen doğa kokusunun, şimdiye dek algıladığım en güzel koku olduğunu duyuyorum.
Yaprak kokularında biraz o da var. Dipdiri.
Sayfa 57
RÜZGÂR GÜLÜ
önümden çekilirsen istanbul görünecek
nerede olduğumu bileceğim
sisler utanacak eğilecek
ağzının ucundan öpeceğim
saçına kalbimi takacağım
avcunda bir şiir büyüyecek
nerede olduğumu bileceğim
İstanbul'da sonbahar
Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız Kulesi ve Adalar
Ah, burda olsan, çok güzel hâlâ
İstanbul'da sonbahar...
🍂
İSTANBUL GÜZELLERİ:
Dünya sanki bir kitap, İstanbul da onun fihristi... Bazan insan harmanı yapıldı burada, bu yüzden her cinsin tohumu var... Bütün dilberlerinin bukalemun gibi renk değiştirmesinin sebebi de, işte bu... Uykulu tavırlı, edalı, güler yüzlü, tatlı seslidirler... Kadın gibi, bilmem ne gibi kırıtarak yürürler... Nazik boyu ince bir fidanı, yanağı ve yüzü sonbahar yaprağını andırır.
Sayfa 78Kitabı okuyor
Sevgilim bir sinema salonunda yanı başında oturmuş ve fısıltıların boynumu okşarken bir anda uzaklaşmaya başlıyorum.
Filmdeki gemiye son anda yetişip, geriye dönüp bakmadan ben de uzaklaşıyorum beyaz perdenin derinliklerinde.
İstanbul sonbahar giyince üzerine, nasıl da sana benziyor farkında mısın?
Pdf
BİN YILDIZLI OTELDE BİR SAATBİN YILDIZLI OTELDE BİR SAAT
Selam dünyanın şahanesi,
Rüyaların en güzel durağı, en güzel bahanesi...
Rüzgârında savrulurken, Hazar denizine düşerek sönen...
Işık cümbüşlerinde alev topuna dönmüş sevdaların şehri...
Bakü... Biliyor musun? Duyuyor musun beni?
Yılları beni eskiciye satarken yakaladım bu sabah...
Sevgi bakıştaydı, gözdeydi... Ona bakanlar onu sevmedikleri için hiçbir güzelliğini göremiyorlardı.
Dua ve Naz farklı iklimlerde, farklı evlerde, farklı coğrafyada büyümüş, gözlerini her sabah olduramadıklarına açıp, yenilgilerinin altında kanatlarının ezilmesine alışmış, anılarını ve geçmişlerini silerek umudu uzaklardaki evlerde ararken daha çok yok olmuş, sözde yaşayan iki kadındı. Ta ki kader onları hikâyelerinin bitimine, yolun sonuna yakın bir yerlerde sürpriz bir şekilde birleştirene kadar.
Hayat geç demez, bitti demez, vedalaşmaya az kaldı demez, her zaman son sözü söyler... Hayat inatçı, iki kadın daha da inatçı, o zaman ölüm gemisine binmeden yapılacak çok şey var.
Sonbahar yenilgilerin, ıssızlığın, yalnızlığın, hüznün mevsimidir.
Bir kadın, bir insan isterse ve çabalarsa hayatın neresinde olursa olsun her şeyi başarır. Bunun için ihtiyacı olan tek şey seni yoran şeylerden arınıp yola bakmak şüphesiz.
Hayatta ne kadar iyi olursan ol birilerinin hikâyesinde hep kötü, hep sevilmeyen olursun.
Bir kadın dibe vurunca oradan ya güçlenerek çıkar ya da orada sonsuza dek kalır.
"İstanbul da benim gibi" diyordu; "dışarıdan bakınca çok güzel, ihtişamlı, büyüleyici ama bir o kadar kırılmış, bir o kadar yorgun."
Kantarın dengesi bozuktu; hep ver, ama hiç alma ya da aldığını sandığın küçük teselli kırıntılarıyla avun.
Son Bahar
