Ah be çocuk..
Yan yana iki pencere. Yan yana iki gölge. Kıskanıyorum penceredeki çocuğu. Ah ne olurdu gölgem küçülüverse. Benim pencerem de kanatlarını açıp karışsa bahara. Bıraktığım ne varsa çocukluğumda çalsa kapımı. Boyanmamış yüzüm, kirlenmemiş gülüşüm, zırhsız bedenim. O üç aylıkken keşfettiğim ellerim! Size ne çok ihtiyacım var! Bildiğim her şeyi unutup yeniden bakmak istiyorum her şeye! İşte ilk gördüklerim: Anne ve babamın yüzü. Parlak bir top beşiğimin başında salınan. İşte ilk sesleri işitiyorum. Sevinç hıçkırıkları ve kulağıma okunan ezan...
Sayfa 135 - Şule Yayınları
Cihan Aktaş'ın "halama benzediğim için" kitabından alıntılar;
S 22- Fakat ne kadar da sevmeye başladı küsülü olmayı insanlar... Kırgınlıklarında küskünlüklerinde hep kendilerinin haklı olduğunda diretiyorlar. Özür dilemek istemiyorlar.
S 23,24- Yüzümde bir tebessümle dolaşmamalıydım ortalıkta, güler yüz fitme kaynağı olabilirdi. Zaten
Üstüne basarak söylemiştim seni seviyorum diye. Sen ise üstüme basa basa gitmeyi tercih ettin.
Sende haklısın be sevgili ucuz yüreğine ben pahalı geldim. Şimdi gidiyorum elveda sana…
Kötü diye bir şey olmasaydı, cehennem boş kalırdı. Sen beni kırmasaydın, bu can uğruna fedaydı…
Ayrıldık işte her şey dilediğince olsun pişmanlık gözyaşlarına on
Hissediyorum artık beni sevmeyişini. Bana yabancı oluşunu, canımıniçi diye sevdiğim adamın üzerindeki yabancı kokuyu hissediyorum.
Çok derinden yaralıyor hissettiğim her anı, her an. Nefes alamıyorum arada, boğazıma hatıralarımız saplanıyor. Gülüşüm de yarım kalıyor bazen suratıma çarpıyor hayat, beni sevmediğin gerçeğini. Hatta ağlamama bile
Sonun Sonsuzluğu
acı, bir ırmak gibi
doluyor yüreğime
bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum
beni artık ne çiçekler
ne çocuklar kurtarır
ne de o her gün
yinelenen doğum.
Bitemez derdim dertlerime
Kendimi bir çok çıkmasın içinde bulurdum
Sonu ne zaman gelir diye düşünürdüm hep
O kadar senemi vermişim ki boşuna insanlara
Dönüp her geriye baktığımda pişmanlık görüyorum
Yüreğimi her yokladığımda acısını hissediyorum
Silindi sanma sakın gözyaşlarımı
Sadece gizlemesini öğrendim zamanla
Sorgulamaz oldum eskisi gibi bazı
