AY İNSANLARININ HİKÂYESİ
Yaşlı kemikler, ışığı kaçmış gözler. Her şey sarı, görünüyor. Kendı- mi görüyorum. Orada uzakta, zamanın sarı yıllarında kendimi görüyorum.
Gezgin bir adamın karısıydım ben, ömrümüz dünyayı dolaşarak geç- ti. O ve ben yollarda gezerdik, sırtımızda küçük bir bohça iş kovalardık. Ayaklarımızı yorar, kemiklerimizi
"Bir şeyler istiyorum ki beni bu hallerden azade kılsın, kurtarsın, bundan başka her şeyden, her şeyden ikrah ediyorum..." (Ve gülümseyip boynunu bükerek) "İşte benim hayatım!" dedi.
- Bense bilakis ara sıra kalbimde öyle yaraların sızladığını hissediyorum ki bunların iyileşmesi imkansızdır zannederim. Çünkü bunların benim bütün hayatıma öyle tesirleri var ki onlar olmazsa ben belki mesut olabilirdim. Fakat bugün benim hayatım mahvolmuştur. İşte bunun için bende hala kanayan yaralar var.