Kandırılmak
Başlığı "kandırılmak" koydum fakat tartışmak istediğim şey insan kanar mı, kandırılır mı? Çünkü şunu fark ettim ki insanlar bir şeye çok ihtiyacı varsa ve biri kendisine o şeyi vaad ediyorsa ancak o zaman kanıyor.
Sevgiye mi ihtiyacın var? Biri sevgi vaad ediyor sen de hemen inanıyorsun. Paraya mı ihtiyacın var? Biri para vaad ediyor
Distopyama hoşgeldiniz.
Abi ben yine enfes bişe okudum. Okumayı geç yaşadım. 
Cesur Yeni Dünya bu dünyanın içinde yaşadım. Başlıyoruz, 3 kuralımız var;
1. Mahremiyet yok.
2. Aile yok
3. Tek eşlilik yok.
Bu devletin standartlaştırılmış iki milyar yurttaşı sadece on bin soyadını paylaşır, dünyaya da doğarak gelmemişlerdir, önceden belirlenmiş rollerini yerine getirmek üzere
Farkında mısınız onlarca şey konuşuluyor ama kimsenin kimseyi dinlediği yok, herkes bir şeyden bir şeylerden bahsediyor, herkes her şeyi biliyor. Fakat kimsenin kimseyi sevmeye birbirini dinleyip anlamaya zamanı yok. Zaman geçirmek için yapılan bağlayıcılığı olmayan, sevgiye dair hiçbir şey barındırmayan ilişkileri, bu çağın sevgi anlayışını gördüğümden beri herşeyden biraz daha soğuyorum. Her zaman merak ederdim acaba Allah biz kullarını yaratırken hangi millete aileye ve çağa mensup olacağımızı nasıl belirliyor, özümüzde mayamızda mı var yoksa dogacağımız zaman aile mekan, herşey fıtratımız üzerine mi kuruluyor ? Hal böyleyse neden kendimi bu çağa ait hissetmiyorum, herkesten her şeyden neden uzak görüyorum kendimi, neden herkes birken yalnızlığın pençeleri altında can çekişiyorum? Neden ruhuma yakın bir ruh bulamıyorum? Her gün biraz daha yenilmiş olarak başlıyorum güne, her saat yüreğimden ruhumdan bir şeyleri çalıyor sanki. Neden herkes çoğalırken ben hızla eksilmekteyim?
Bu çağın sahteliğini iki yüzlülüğünü gördüğümden beri dünyadan ziyade kafamın içinde yaşıyorum. Zira orada her şey benim istediğim gibi orada hayal kırıklığına yer yok. ben yaşama bir adım daha atabilecek gücü ve cesareti kendimde bulamıyorum o da bana gelmek istemiyor zaten. Köşemde yok olup gidiyorum, en güzel ve hakiki duygularım hiçe sayıldığından sesiz çığlıklarım kulak ardı edildiğinden beri hiçbir şey hissetmiyorum. Bu cağa ayak uyduramıyor, en çokta gerçeklerimden kaçıyorum...