Evet... İrade ve Unutan İnsan...
Bu yazıyı okuyup 30 sene sonrada bu yazıda yazılanlarla karşılaşacak olan bizler için bu bir manifesto olmalı.
Ey İnsan, sen bir canlısın, yaratılmışsın ve öleceksin.
Bu konuda hepimiz netiz değil mi ? Yani bu mesajı okuyan ister 1 ister 10 bin insan olsun ; hepimiz öleceğiz.
Peki, saatli bir bomba gibi kurulu bir yaşamın ne zaman patlayacağını
Seçme Şiirler - O. V. KANIK (Dünya Kitapseverler Gününde!)
Öncelikle hepimizin Dünya Kitapseverler Günü kutlu olsun kıymetli dostlar!
Havalar oldukça sıcak bu günlerde. Okumak hayli zor. Üstüne bir de zor kitaba başladıysanız - 
Böyle Söyledi Zerdüşt'ü okuyorum - sıkıntı kat kat artıyor. Tam da bu zamanlarda yapılacak en güzel şey araya bir şiir kitabı koymak. Öyle iyi geliyor ki...
Orhan Veli Kanık
Bir Garip Orhan
ne olmak istedigim yerdeyim
ne de yasamak istedigim hayatı yasiyorum
bazen her seyden kacmak cozum olabilecek gibi geliyor.
Başlayamama
Başlamam gerek biliyorum , ama nereden. Her zaman bir yolunu bulurum aslında başlamanın. Bu kez neden olmuyor ki? Bir şeyin olmasını mı bekliyorum başlamak için? Hiç bir şey yetmiyor artık, neden bilmiyorum. Kaç gün oldu gideli, üç mü daha? Çok uzun geldi bu kez.Bir hafta olmuştur diyordum. Gelmeyeceğinden belki, kesin konuştu giderken.
Hoş Geldin Yeni Yaşım
Hoş geldin yeni yaşım
Yaş günümde muhtemelen bunları yazacak vaktim olmayacak , bu nedenle şimdi yazıyorum.
Daha neyin ne oldugunu anlamadan popomuza yediğimiz tokat ile
ileriki hayatımızda hep bizle beraber olacak acı ile ilk tanıştığımız gün.
Doğum günü annenin gözünden bir tanım gibi gelir bana. Doğumu yapan o ve zaten senin konudan ne haberin
içimde sonsuz bir mücadele vardı. duruldum. gözümde ki ateş söndü. yandım. bilmek başka, iliklerinde hissetmek başka* cümlesini şimdi anladım. ellerimin titremesi kesildi, göz yaşlarım durdu, sıktığım dişlerim gevşedi. senelerdir ağzımdaki acı tat geçti. yürüyerek kurtulacağımı sandığım her şeyden durarak kurtuldum. korktuğum her şeyi özgür bıraktım. ev adresleri, telefon numaraları değişti. köşeyi döndüğümde sarılmak istediğim iki çift göz yok oldu. hiç küsmedim, hiç bağırmadım. merdivenleri üçer üçer indim. sevdiğim herkesi son kez yanaklarından öptüm. beni artık karşılarına oturtmasınlar diye, dokunabilecekleri şeyler bıraktım. kokumu unutturdum. kirli aynaların ardında acımasız gerçekler vardır. saniselik geçmiş zamandaki silüetimle tanıştım. kabullendim. hepinize benziyorum, hiçbirinize benzemiyorum. çok aşığım, nefretim soluğumu kesiyor. hep aynı yerdeyim, hiç burada bulunmadım. yenilgi ile kazanmak arasında ince bir çizgi. ben çizdim.
“İyinin ve kötünün, gencin ve yaşlının, güzelle çirkinin, duygulunun ya da nötrün, erkeğin ve kadının, dünyanın düzenin ve yolsuzluğunun, savaşın ve barışın arasındaki farkı hiç anlayamamak ve anlayamayacak olmak demek insan olmak demekmiş ya hani.
Her şeyi kapsayan fakat her şeyden hariç olmaksa bazı insanlara atfedilmiş ya.
Özenmekle imrenmek arasında kıvranırken şunu sorduğundan emin ol “neyim eksik?”.
Eksikliği kalbinde taşıyandan fazlan varken hala eksik misin gerçekten!..
Kötülüğü barındırmadığın için eksik misin cidden?
Sevmeye, öğrenmeye, bilmeye çabalarken eksik olabilir misin hiç?
Belki çoğuna yetmeyecek yine… bu da esiri olduğumuz moda gibi kürkçü dükkanı hissi uyandırmıyor mu sence de.?
Ne kadar dönüp dolaşırsa dolaşsın yine geleceği yer doğallık değil mi yani?
Değilse tamam.
Fakat öyle olduğunu düşünüyorum sen yine dolaş gel ben her zamanki yerdeyim, çünkü moda değil beni insan yapan genelde onu ben yaratıyorum tanrılar gibi.
İstediğim formu, rengi, şekli de katsam yine dönüp geleceğim yer kendimim.
Adresi binlerce kez karıştırabilirsin.
Ben halihazırda buradayken gönlünce dolaşabilirsin.
Sevgin seni aşınca görüşmek üzere.”
~ ben’den ~ 12.02.2024 ~ 03:08 ~
Bir delinin akıl hastanesi notları....
Evet ben bir deliyim ve kendim olabildiğim tek yerdeyim. Kimseye sahte gülücükler göstermek zorunda değilim. Sabahın köründe benden istenilenleri yapmak için bir yere gitmek zorunda değilim. Kimseyi övmek, şımartmak ve egosunu tatmin etmek zorunda değilim. Özgürlüğün tadını zerresine kadar çıkardığım, kimseye hesap vermek zorunda olmadığım, saçma